Fractal

Δοκίμιο: “Λόγος για την ποίηση”

Γράφει ο Ανδρέας Γ. Λίτος // *

 

 

poetry

 

Ποίηση είναι η μετάβαση μιας Ιδέας από την ανυπαρξία σε ένα είδος ύπαρξης. Δεν είναι μόνο αυτό όμως, αλλά και χίλιες τόσες άλλες εκφάνσεις και λογικές και υπέρλογες εκφράσεις. Η Ποίηση είναι ανθηρός λόγος αυτοανάλυσης και επανα-πατρισμού της ύπαρξης στις πιο αρχέγονες πηγές της ζωής. Εξομολόγηση ψυχής γρηγορούσης, που δέχεται ζεστούς κραδασμούς, εσωτερικούς και εξωτερικούς.

 

Ο Γιώργος Σαραντάρης, ποιητής και φιλόσοφος, λέει ότι η ποίηση είναι εκείνος ο εαυτός μας που δεν κοιμάται ποτέ. Η ποίηση είναι φωνή και ενίοτε κραυγή απ’ το ψηφιδωτό της εκάστοτε πολυκύμαντης εποχής που ζει ο ποιητής. Είναι ακόμη πρόσκαιρη νίκη πάνω στην φθορά, φτερούγα γαλανής άνοιξης στα ζαλισμένα πουλιά του φόβου, όνειρο φθεγγόμενο του μέλλοντος στην ώρα την πρώτη.

Από τα αρχαία χρόνια ο Αριστοτέλης είπε: «Ένθεον γαρ η ποίησις», η φανέρωση –ποίηση της μύχιας θεϊκής σποράς,της κρυμμένης μέσα σε μια παρθενικότητα.Της φυτεμένης αγιότητας ο αθώος καρπός, μεταξένια πνοή πάνω στις σκοτεινιασμένες ψυχές, λάμψη πνευματική πάνω στις κτιστές ανθρώπινες υπάρξεις. Η ποίηση είναι φωτόσχημη και φωτοσήμαντη για να φωτοκοιταζόμαστε στα μάτια του ήλιου της Δικαιοσύνης και να αγαπιομαστε.Είναι η δίψα της αθωότητας και της πρωτόφαντης κατάπληξης μπροστά στο θαύμα της ζωής. «Ένθεον γαρ η ποίησις.» Θεόπνευστη είναι η ποίηση, ενθουσιαστική, με διαστάσεις απέραντες, υπεργήινες, υπέρλαμπρες και υψηλότερες από τον χρόνο. Πύκνωση είναι του λόγου και της γλώσσας, αλλά και επέκταση και πολυπτύχωση στις απαστράπτουσες πολύτιμες εκφάνσεις της. Νωπός λόγος βγαλμένος από την ζωή «εν τω γενάσθαι».Χαριτωμένη φανέρωση της ενδόμυχης ζωής, μελιφθογγία. Αποκάλυψη του μυστηρίου της ζωής με αγίασμα μυρωμένης ελευθερίας. Μουσική βελούδινη, μελωδία της ροής της βιωμένης πραγματικότητας. Κι ακόμα το χάρισμα της αγάπης, λαμπρός ύμνος σε ηλιόχαρες ημέρες με ρίγη αιωνιότητας στις φλέβες.

 

Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας, ο άνθρωπος, όπως έγραψε ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς πριν από έξι αιώνες και προσφάτως τον προηγούμενο αιώνα ο μεγάλος μας Οδυσσέας Ελύτης.

 

Ο άνθρωπος, λοιπόν, συνθέτει ποιήματα χαράς και λύπης, επικά και λυρικά και στέκεται όρθιος και αενάως ζωντανός. Ο ποιητής, ο Άνθρωπος, σε όλη την Οικουμένη και σ’ αυτή την γωνιά την πατρίδας μας, όπου δεν πέρασε από τα αρχαία χρόνια ούτε ένας αιώνας άδειος από ποιητικά αριστουργήματα. Από τον Όμηρο και τον Πίνδαρο μέχρι τον Ρωμανό τον Μελωδό και σε όλους τους βυζαντινούς αιώνες και στην Τουρκοκρατία μέχρι τον Κάλβο, τον Σολωμό, τον Σεφέρη, τον Ελύτη κι άλλους πολλούς, που με το αγκωνάρι ή το λιθαράκι τους στέριωσαν την ελληνική ποίηση.

 

* Ο Ανδρέας Γ. Λίτος είναι ιατρός – ποιητής (www.andreaslitos.gr)

 

Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top