Ένα ποίημα
Του Ανδρέα Γ. Λίτου // *
Α Ν Α Γ Γ Ε Λ Ι Α
Αναγγέλλω μια νέα ζήση
καθώς μέσα στην ευημερία κολυμπώ.
Αφέθηκα στην ακηδία την ωραία, την διαβολική
κι έγινα ιδρυτής της νέας παροικίας.
Ολόδική μου η παροικία του νου.
Τις θλίψεις και τις σκιές τις κουκουλώνω
μ’ αστραφτερές ιδέες
κι ερωτεύομαι το μυαλό μου.
Αναγγέλλω μια νέα ήττα,
γιατί έπαψα πάλι ν’ αγαπώ !
* Ο Ανδρέας Λίτος είναι Ιατρός – Ποιητής
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Άποψη: «Άσπρες – μαύρες» όψεις του σχολικού πίνακα
Του Νίκου Τσούλια // * Αναρωτιέμαι. Είναι κάποιος / κάποια που δεν τον επισκέφθηκε; Είναι κάποιος / κάποια που δεν ένιωσε ένα περίεργο και απροσδιόριστο σφίξιμο στο κάλεσμα «για σήκω στον πίνακα»; Αλλά τα ερωτήματα είναι ποικίλα, παιδαγωγικά
Περισσότερα -
Ιερά Μητρόπολις Κισάμου και Σελίνου – Ενορία Αγίας Τριάδος Κακοδικίου – Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος
Γράφει ο Μιχάλης Τρούλης // * “Ιστορικό από το κατάστιχο ανεγέρσεως του περικαλλούς ναού με στοιχεία για την ενορία της Αγίας Τριάδος”, Έρευνα-Επεξεργασία-Σύνθεση: Γεώργιος Λουπάσης, Χανιά 2014 Σε κάθε χωριό, οι Εκκλησίες, τα Σχολεία και τα Μνημεία είναι
Περισσότερα -
Μίλτος Σαχτούρης
Μίλτος Σαχτούρης: “[…] πρέπει και πάλι να ελέγξω τ’ αστέρια…εγώ…κληρονόμος πουλιών πρέπει….έστω και με σπασμένα φτερά να πετάω. “ Ο ιδιαίτερος ποιητής μας στο γραφείο του σπιτιού του, 1943 σε ηλικία 24 ετών. πηγή: αφιερωματικό τεύχος περ.
Περισσότερα -
Στίχοι
Του Αντώνη Κηπουρού // * Τί γυρεύεις κάθε βρά- Στο δικό της μαχαλά Δεν αντέχω να σε βλέ- Σαν Χριστός να τυραννιέ- Η αγάπη που σου κλέ- Στο κελί φυλακισμέ- Τα μαντάτα της κρυμμέ- Κι
Περισσότερα -
Διήγημα: “O σκαφτιάς”
Γράφει ο Θεόδωρος Πάλλας // * Ο Χρηστάρας είναι σκαφτιάς. Λημεριάζει τις ώρες δουλειάς σε έναν παχύ ίσκιο κυπαρισσιών ή σε μιαν κόχη τον χειμώνα, στο εκκλησάκι του νεκροταφείου. Ανοίγει τάφους. Όλα τα γραφεία τελετών και
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ανθισμένη Κο(ε)ρασιά”
Του Γιώργου Τερζή // Στάθηκε μπροστά στο δέντρο. Μια κορασιά κάτω από μια κερασιά. Δεν ήταν γυναίκα πενήντα χιονισμένων Δεκέμβρηδων. Πενήντα χειμώνων. Ήταν κορασιά, κορίτσι. Ανθισμένο κορίτσι. Γονάτισε και ύψωσε τα χέρια της στον ουρανό. Χέρια
Περισσότερα -
Το παζλ της ανεξιλέωτης οδύνης
Γράφει η Νάντια Τράτα // “Η Εβραία νύφη”, Νίκος Δαββέτας, Εκδόσεις Πατάκη «Τότε πρωτοσκέφθηκα πόσο αλήθεια ελεύθερος θα ένιωθα, πόσο πραγματικά ευτυχισμένος θα ήμουν, αν μπορούσα κι εγώ να κλάψω έτσι για όλους τους νεκρούς που στοίχειωναν τη
Περισσότερα
