Fractal
Home / ΜΟΥΣΙΚΗ / ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ / Μιλώντας για την αξία του αυτοσχεδιασμού στη μουσική με την Αναστασία Παπαθεοδώρου.
21/10/2015, 11:11 πμ

Μιλώντας για την αξία του αυτοσχεδιασμού στη μουσική με την Αναστασία Παπαθεοδώρου.

Από την Ντέμη Αυλωνίτη //

 

Η Αναστασία Παπαθεοδώρου είναι μία ιδιαίτερη περφόρμερ. Μετρά δώδεκα σχεδόν χρόνια καλλιτεχνικής πορείας σε Ελλάδα και εξωτερικό. Μέσα από την ερμηνεία της και τη σκηνοθετική της ματιά, είτε στο θέατρο είτε στο τραγούδι, μας καθηλώνει ξεκλειδώνοντας συναισθήματα. Με αφορμή τη σόλο περφόρμανς της, με τζαζ και κινηματογραφικές μουσικές, την Πέμπτη 29 Οκτωβρίου, στο café του Νομισματικού Μουσείου, μας μίλησε για τους αυτοσχεδιασμούς που θα παρουσιάσει και για τον ρόλο που παίζουν στη ζωή της.

 

Anastasia Papatheodorou1

 

Όταν τραγουδά αυτοσχεδιάζοντας…

«Δεν έχω συγκεκριμένους στίχους ποτέ. Αυτό μου επιτρέπει να αφήνομαι στο συναίσθημα. Στην τζαζ συνήθως χρησιμοποιώ αγγλικά, αν και φέτος έτυχε, τραγουδώντας σε ένα μπιστρό, να δοκιμάσω τα γαλλικά. Και επέλεξα να το κάνω αυτή επειδή μου άρεσε πολύ η Σάρα Κέιν. Τη διάβαζα και στα γαλλικά. Έφτιαξα στίχους μέσα από κάποιες μεταφράσεις της. Γενικά, πολύ αποσπασματικά, μπορεί να πάρω 3-4 φράσεις και πάνω τους να χτίσω μια μελωδία. Όπως και στα γερμανικά. Σε μια παράσταση που κάναμε Στρίντμπεργκ, είχα μεταφράσει στα γερμανικά κάποιες φράσεις, τις οποίες χρησιμοποιώ αναλόγως με το τι θα φτιάξω και το πού θα τραγουδήσω. Μου αρέσει να ψάχνω μουσικές. Και ανά διαστήματα μου δίνουν και φίλοι διάφορες. Αυτό το διάστημα επέλεξα κομμάτια με κάποιους πολύ ιδιαίτερους μουσικούς, κάποιους Ισλανδούς νεαρούς πιανίστες που έχουν πολύ όμορφα, ιδιαίτερα μελαγχολικά πιάνα. Μου αρέσει να ψάχνομαι με διάφορα είδη μουσικής αλλά δεν ξεχνώ ποτέ την τζαζ. Τσαρλς Μίνγκους και Τσετ Μπέικερ. Υλικό συνθετών που μπορώ να χορέψω μουσικά, φωνητικά πάνω τους. Που μπορώ να αυτοσχεδιάσω. Αυτή η άποψη με ενδιαφέρει καλλιτεχνικά πολύ».

 

Η επιλογή των φράσεων στις ερμηνείες μου.

«Αφήνομαι να λειτουργεί ασυνείδητο. Κλείνω τα μάτια και δίνομαι σε φράσεις, οι οποίες με καθοδηγούν. Δεν υπάρχει λογική επεξεργασία. Όλο αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το συναίσθημα, τον έρωτα, την αγάπη ή τη σχέση. Έχει να κάνει καθαρά με όσα συμβαίνουν στο παρόν. Ναι, έχει έναν αυθορμητισμό όλο αυτό το πράγμα. Και χωράει τα πάντα. Ο αυτοσχεδιασμός νομίζω έχει αυτό το εξαιρετικό. Την αμηχανία που σε εξαναγκάζει σε μια δυνατή κατάδυση. Δεν σε αφήνει ποτέ ήσυχο. Θέλεις να αναπνέεις μέσα εκεί. Αυτό έχω καταλάβει μέσα από την εμπειρία αυτών των χρόνων».

 

Η σόλο βραδιά στο Νομισματικό Μουσείο.

«Στο Νομισματικό Μουσείο, θα είναι η δεύτερη φορά που εμφανίζομαι. Είχε γίνει και πέρυσι το χειμώνα μία αντίστοιχη συνάντηση. Εννοείται πως συχνά άφηνα τον αυτοσχεδιασμό να αναδειχθεί. Το έκανα έχοντας βέβαια μια βάση. Δεν είναι ότι ξεκινούσα απο το πουθενά. Αλλά μου άρεσε πολύ να βλέπω πού με οδηγεί. Και η ανταπόκριση του κοινού, η συναισθηματική φόρτιση, ο ίδιος ο ήχος, η μέρα εκείνη… ήταν υπέροχα».

 

Όταν ο αυτοσχεδιασμός απουσιάζει.

«Εμένα μου φαίνεται πιο δύσκολο αυτό. Πριν απο λίγα χρόνια, σε μία συνεργασία που είχα στην ΕΡΤ με τον κύριο Πυλαρινό, όπου τραγούδησα Χατζιδάκι, παραδέχομαι ότι ήταν μεγαλύτερο το άγχος μου. Έπρεπε να μάθω πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία αλλά είχα ένα πολύ διαφορετικό άγχος από εκείνο που μπορεί να έχω αυτοσχεδιάζοντας. Ήταν διαφορετικός ο τρόπος προσέγγισης, ο τρόπος κατάδυσης στα συναισθήματα που προκαλούνταν. Ο τρόπος που θα προσέγγιζα την καλλιτεχνική μου αυτονομία. Πάντως, όλα νομίζω προέρχονται από το ίδιο δοχείο. Η ιδιοσυγκρασία μας πάντα δίνει το «παρών» όταν αφηνόμαστε στη δημιουργία τέχνης».

 

Anastasia Papatheodorou

 

Η σχέση έργου-χώρου

«Είμαι αρκετά επιλεκτική με τους χώρους που εμφανίζομαι. Έχω καταλάβει δηλαδή μέσα στα χρόνια ότι με ενδιαφέρει πάρα πολύ η «υιοθέτηση». Στο ποιος θα με υιοθετήσει, πώς θα αισθανθώ μέσα στον χώρο που θα φιλοξενήσει την ερμηνεία μου. Μου αρέσουν οι εμφανίσεις σε μουσεία. Γενικά σε παράξενους χώρους που μπορώ από την αρχή να χτίσω σιγά-σιγά κάτι. Βέβαια, αυτό πιο πολύ αφορά τις περφόρμανς που είναι κατά το ήμισυ μουσικές και συχνά περιλαμβάνουν γερές δόσεις θεατρικότητας. Αλλα ο χώρος πάντα παίζει τεράστιο ρόλο. Για παράδειγμα μια περφόρμανς, που έχει ήδη σκηνοθετηθεί, έχει στηθεί και μπορώ να τη μεταφέρω σε κάποια άλλη χώρα ή σε κάποιον άλλο χώρο, συχνά παίρνει άλλη μορφή. Και αυτό συμβαίνει γιατί απλά αφομοιώνομαι από το περιβάλλον του χώρου που εμφανίζομαι».

 

Η επανάκτηση της χαμένης ενέργειας μετά το ‘άδειασμα’ που απαιτεί η σκηνή.

«Πώς μπορώ μετά τις περφόρμανς να ησυχάζω, γιατί πράγματι είναι εξουθενωτικές; Υπάρχουν φορές που πραγματικά αισθάνομαι ότι πρέπει να ξανασυναρμολογηθώ συναισθηματικά και σωματικά. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια έχω ανακαλύψει και τον διαλογισμό που γενικά μου κάνει πολύ καλό, μου ταιριάζει. Το διάβασμα μού αρέσει πολύ. Προσπαθώ να είμαι θετική. Διεκδικώ τις ομορφιές με διάφορους τρόπους. Ζούμε σε μια πολύ ιδιαίτερη εποχή που εύκολα μπορούμε να γίνουμε και σκληροί και απορριπτικοί σε άλλους ανθρώπους. Και είναι μεγάλη ευθύνη να διεκδικούμε τη μαλακότητα μέσα μας. Προσπαθώ αδιάκοπα να διεκδικώ την ελευθερία της καλοσύνης. Του καλοπροαίρετου. Κάνω γιόγκα. Μου αρέσει να κολυμπώ. Προσπαθώ, όσο γίνεται, να με ‘καθαρίζω’ και να με αδειάζω και να με αφήνω πάλι έρμαιο του εαυτού μου».

 

Τα επόμενα σχέδιά της Αναστασίας Παπαθεοδώρου.

Στο άμεσο μέλλον αναμένεται μία συνεργασία–μουσική παράσταση της Αναστασίας με την Υακίνθη Λάγιου. Η πρώτη μάς λέει για τη δεύτερη: «Η Υακίνθη είναι ένα εξαιρετικό πλάσμα με πολύ ιδιαίτερη φωνή».

 

Για την ώρα, έχουμε την ευκαιρία να πάρουμε μία μικρή γεύση της Παπαθεοδώρου από ηχογράφηση που έγινε χάρη στην παρότρυνση δύο φίλων της. Της Κατερίνας Χριστίνας Μανολάκου και του Νίκου Τσάμη. Πρόκειται για αυτοσχεδιασμό στο «Almost Blue» του Chet Baker που έγινε στο στούντιο του Γιώργου Γκίνη:

 

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

Ημέρα διεξαγωγής: Πέμπτη 29 Οκτωβρίου Ώρα έναρξης: 9.00μ.μ.μ

Τόπος: Cafe Νομισματικού Μουσείου. Πανεπιστημίου 12. Τηλ. 210 – 3610067

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top