Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Έφηβη, μάρτυρας αλλά και δράστης
09/05/2018, 10:26 πμ

Έφηβη, μάρτυρας αλλά και δράστης

Γράφει ο Μιχάλης Τζανάκης //

 

Σπύρος Πετρουλάκης «Αμαλία», μυθιστόρημα, εκδόσεις Μίνωας

 

Ένα βιβλίο για όλους μας είναι ένα «ταξίδι». Αν σε πάει μακριά, αν σε περάσει από τόπους άγνωστους, αν νιώσεις συναισθήματα συγκλονιστικά και πρωτόγνωρα, αν αισθανθείς το φόβο του κινδύνου μέσα απ’ την τρικυμία ή τη σαγήνη της νηνεμίας να ημερεύει την ψυχή σου, τότε ο συγγραφέας και το έργο του πέτυχε. Αν κινηθείς σε γνώριμα και αβαθή νερά, τότε ίσως και να μην αποκόμισες και πολλά πράγματα σ’ αυτό το «ταξίδι» της ανάγνωσης, ίσως και θα μπορούσες να αξιοποιήσεις καλύτερα το χρόνο σου.

Οι πεντακόσιες είκοσι σελίδες αποδεικνύονται ένα φοβερό «ταξίδι» σ’ έναν κόσμο τόσο μακρινό για κάποιους αλλά σίγουρα υπαρκτό για κάποιους άλλους. Στοιχεία θρίλερ, αστυνομικού νουάρ, κοινωνικού δράματος, ήρωες και πρόσωπα βγαλμένα απ’ ευθείας απ’ τον Εμίλ Ζολά, αδρεναλίνη στα ύψη είναι μερικά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη γραφή του Σ. Πετρουλάκη.

Στοιχεία άριστου σεναρίου, αντάξια ίσως μιας  κινηματογραφικής ταινίας, η γραφή του Πετρουλάκη, διαχειρίζεται αριστοτεχνικά την πολυπλοκότητα των ψυχολογικών συγκρούσεων με τρόπο που πολύ συχνά φαίνεται να ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί.

Κι όμως μέσα από αυτό το φαινομενικά «σκοτεινό» βιβλίο υπάρχουν πολλά στοιχεία κοινωνικού διδακτισμού, χρήσιμα σε μικρούς και μεγάλους αναγνώστες. Οι απαραίτητες οικογενειακές σχέσεις, ως εχέγγυο της κοινωνικής συνοχής, οι κίνδυνοι της τεχνολογικής ασυδοσίας ιδίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η κοινωνική αφέλεια και οι κίνδυνοι που αυτή εγκυμονεί, η απόλυτη και εν τέλει δικαιωμένη αφοσίωση στο υπηρεσιακό καθήκον, αλλά και η ακατάλυτη δύναμη της αγάπης με την άπειρη δύναμή της, και τόσα πολλά άλλα που θα αντιληφθεί εύκολα ο μέσος αναγνώστης.

Ο τίτλος του βιβλίου το όνομα του βασικού και μοιραίου προσώπου. Μοιραίου με την αρχική σημασία του όρου. Αυτού, ή μάλλον Αυτής, που έχει οριστεί απ’ τη Μοίρα. Δεχόμενη μια υπερφυσική ικανότητα απ’ τη γιαγιά –Αμαλία που δεν ξέρει κανείς, παρά μόνο αυτή που καλείται να τη διαχειριστεί, αν είναι ευχή ή κατάρα. Ζει στο μεταίχμιο του βίου μιας Αγίας ή ενός Δαίμονα. Έφηβη, μάρτυρας αλλά και δράστης ενός απ’ τα πολλά οικογενειακά εγκλήματα, φεύγει απ’ το οικογενειακό της περιβάλλον, χωρίς όμως ποτέ να καταφέρει να απεμπλακεί απ’ το δίχτυ της μοίρας και του Εφιάλτη της. Η Ιστορία εκτυλίσσεται σε δυο παράλληλα επίπεδα παρελθόντος και παρόντος, όπου συγκλίνουν τελικά τα δεδομένα εκείνα που εξηγούν τα απανωτά εγκλήματα του παρόντος, ως συνέχεια της φρίκης που βίωσαν τα μέλη της οικογένειας της Αμαλίας. Με πρόσχημα τη μύηση στο Σατανισμό θα βρουν χώρο για να χωρέσουν τη διαστροφή τους και το νοσηρό ψυχισμό τους.

Οι ανατροπές, οι εκπλήξεις, οι κορυφώσεις της αγωνίας πολλές, καθιστούν την ανάγνωση να χτυπά «κόκκινο» απ’ την αρχή ως το τέλος της, και εν τέλει αυτή είναι η επιδίωξη και άρα και η επιτυχία του συγγραφέα.

Ο Σ. Πετρουλάκης μου συστήθηκε ως ένας δεξιοτέχνης του νατουραλιστικού μυθιστορήματος, ευφυής και ευρηματικός, φαινομενικά σκληρός αλλά στο βάθος ευαίσθητος που το απόσταγμα της ανάγνωσης της «Αμαλίας» είναι ότι στις μέρες μας η λογοτεχνική παραγωγή δίνει σημαντικά έργα, τα οποία αξίζει να στηρίζονται από το αναγνωστικό κοινό.

 

Σπύρος Πετρουλάκης

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top