Fractal

Ήρωες – σύμβολα

Γράφει η Μαρία Λιάκου //

 

allou_«Αλλού, στο πουθενά» Λουκία Δέρβη – εκδόσεις ΜΕΛΑΝΙ -2015

 

Καλά είναι τα βιβλία αλλά καλύτερες οι συζητήσεις για αυτά. Και εδώ σήμερα με αφορμή το εξαιρετικό βιβλίο της Λουκίας Δέρβη θα θέσουμε ζητήματα γύρω από την Λογοτεχνία για συζήτηση. Και αυτό γιατί η λογοτεχνία είναι η μόνη τέχνη που μαζί της μπορούμε να διεισδύσουμε στα βαθιά συναισθήματα του ανθρώπου, να κατανοήσουμε τον εσωτερικό αναβρασμό των ηρώων καθώς και τις αμφιβολίες για τις αποφάσεις που καλούνται οι ήρωες να πάρουν στην ζωή τους. Γιατί ένα «καλό βιβλίο» δεν έχει μόνο μια αφηγηματική ιστορία να μας πει προς τέρψιν αλλά με την ανάγνωσή του μας υπενθυμίζει εσωτερικά ζητήματά μας που αναγνωστικά μας οδηγούν στην εξέλιξή μας.

Ένα τέτοιο βιβλίο είναι και «αλλού, στο πουθενά» της Λουκίας Δέρβη

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου οι ήρωες καταγράφονται ως «άσημοι με μικρές και μείζονες ζωές» δηλ. καθημερινοί άνθρωποι. Διαβάζοντας το βιβλίο θυμήθηκα μια ιαπωνική παροιμία που λέει «ένα μεγάλο ταξίδι αρχίζει πάντα με ένα μικρό» και οι ήρωες εδώ ταξιδεύουν «αλλιώς»- είναι πρόσφυγες ή μετανάστες.

Άνθρωποι που παλεύουν για να φτιάξουν μια νέα καθημερινότητα, μια νέα ζωή σε έναν άλλο τόπο. Καλούνται να γίνουν συνεργοί στο δικό τους ημερολόγιο ζωής. Στο πουθενά .

Όπου «πουθενά» ίσον Γεωργία, Αμερική, Μασσαλία, Τζιμπουτί, Κυψέλη, Κύπρος και αλλού… Σε 12 τόπους, όσα και τα διηγήματα του βιβλίου. Συμβολισμός της συγγραφέως με τους δώδεκα μήνες του χρόνου αναρωτιέμαι ή τυχαίο γεγονός;

Όπως και να έχει το 12 συμβολίζει την ολοκλήρωση ενός κύκλου και την επαναγέννηση σε έναν καινούργιο.

Δείχνει τη μετάβαση από ένα επίπεδο σε ένα άλλο, μετά από την ολοκλήρωση ενός συγκεκριμένο κύκλου εμπειριών. Είναι λοιπόν ένας πνευματικός αριθμός.

Η συγγραφέας τους ήρωες της τους αντιμετωπίζει διακριτικά με συμπόνια και ένα βλέμμα ζεστασιάς.

Στον αναγνώστη ανασύρει συναισθήματα προς διαχείριση.

Μας βάζει στην διαδικασία να συνεκτιμήσουμε και μείς τις καταστάσεις που βιώνουν και δεν μας τις «ψιθυρίζει» απλώς. Καλούμαστε όταν τις διαβάζουμε να δούμε τι τις έθρεψε και τι τις θέριεψε.

Γιατί δουλειά του συγγραφέα είναι να φωτίσει όλους τους φαινομενικά ελάσσονες βίους που αναδύονται μέσα του και να τους μορφοποιήσει με την γραφή του.

Η συγγραφέας Λουκία Δέρβη με τα διηγήματά μας αυτά κατόρθωσε να πλάσει μοναδικούς ήρωες και ιστορίες με μια ουσιαστική εμβάθυνση που καταξιώνεται ως Λογοτέχνης με διαχρονικό ενδιαφέρον. Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο σε ένα σύγχρονο λογοτεχνικό έργο. Να μπορεί να διαβαστεί με ενδιαφέρον και από τις επόμενες γενεές.

Το αφηγηματικό της ταλέντο ως διηγηματογράφος εδώ βρίσκετε στην ικανότητα της να επιλέξει απλούς ανθρώπους που ζουν σε πολύπλοκες συνθήκες ζωής και στηρίζει πάνω τους ένα σύγχρονο διήγημα. Οι ήρωες της υψώνονται ως σύμβολα και γίνονται ζωντανοί άνθρωποι που περιγράφουν τα βιώματα τους και χαρτογραφούν μια πλευρά της πραγματικότητας στον χρόνο και στο τόπο που αναφέρονται με την δύναμη της Λογοτεχνίας.

Στις μέρες που ζούμε σήμερα είμαστε τόσο απογοητευμένοι, τόσο μπερδεμένοι μέσα στις αλλεπάλληλες αλλαγές και ανακατατάξεις που συχνά χάνουμε το κουράγιο μας, η καλή λογοτεχνία μπορεί να μας βοηθήσει.

Είναι μια μορφή θεραπείας ψυχής, επειδή ο λογοτέχνης είναι βαθύς γνώστης και ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής.

 

Λουκία Δέρβη

Λουκία Δέρβη

 

Διαβάζοντας για δεύτερη φορά το βιβλίο «αλλού , στο πουθενά» εντόπισα με την ιδιότητα του Κοινωνικού Λειτουργού ότι το βιβλίο μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο μεθοδολογικό εργαλείο σε κοινωνικούς επιστήμονες που κάνουν «μελέτη περίπτωσης» (case study).

Τα διηγήματα αυτά μπορούν να αναγάγουν την ειδική περίπτωση του ήρωα ή του προβλήματος του από το ειδικό στο γενικό για ολιστική μελέτη της κάθε περίπτωσης.

Η συλλογή της διακρίνεται από μια υψηλής ευαισθησίας εσωτερικότητα που κερδίζει πόντους στην γραφή της μαζί με το ανοικτό τέλος των ιστοριών της. Έχει ως συγγραφέας το ψυχικό απόθεμα να οδηγήσει την γραφή της λίγο πιο πέρα, λίγο πιο μακριά.

Προσωπικά την συγχαίρω γιατί το βιβλίο της αυτό -πέρα από την θεματολογία του, που έχει αγαπηθεί από τους αναγνώστες -είναι τόσο ισορροπημένο στην φόρμα του δηλ. μικρό και σφιχτό που το κάνει να ξεχωρίζει και να μπορεί να συγκριθεί επάξια με διηγήματα άλλων καταξιωμένων διηγηματογράφων.

Είμαι σίγουρη ότι θα αγαπηθεί από τους αναγνώστες και στόμα με στόμα θα βρει περισσότερους!

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top