Fractal

Ποίηση: “Αλλιώς”

Της Ευτυχίας Μισύρη // *

 

 

 

 

ΑΛΛΙΩΣ

 

Αν είχα δυο πόδια μόνο

θα ήταν όλα εύκολα.

Θα ξυπνούσα, θα περπατούσα,

θα καθόμουν, θα κοιμόμουν

σαν όλοι οι άλλοι.

Έχω όμως δυο μαζί μου

κολλημένα στη λεκάνη μου,

δυο κάτω από το κρεβάτι

χωμένα στις μάλλινες κάλτσες μου,

δυο στο σχοινί της ταράτσας

πιασμένα με μανταλάκια

να στεγνώνουν στον ήλιο

κι άλλα δυο ζευγάρια

να τρέχουν αντίθετα

στους μονόδρομους.

Τρέμει η ψυχή μου

μην τα συνθλίψουν οι νταλίκες

κι εμένα το πένθος.

Έτσι λοιπόν έχω τα μέλη μου.

Άλλα τα χαϊδεύω και τους μιλώ

κι άλλα τα γυρεύω στα χωράφια,

στις εθνικές οδούς

και στις σχάρες των υπονόμων

μετά την καταιγίδα.

Mη μου λείψει κάποιο

και σωριαστώ όπου βρίσκομαι.

 

 

* Η Ευτυχία Μισύρη γεννήθηκε στην Αθήνα. Έκανε σπουδές στην κλασική κιθάρα, τα ανώτερα θεωρητικά και το τραγούδι. Γράφει λιμπρέτο για καντάτες και όπερες του συνθέτη Μιχάλη Γληνιαδάκη. Το 2009 συμμετείχε στην έκθεση της ζωγράφου Μαρίας Κοκκίνη «Η ΑΛΛΗ ΕΥΑ», με ομώνυμη ποιητική συλλογή. Παίζει κρουστά και ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο και το τραγούδι. Η ποιητική της συλλογή με τίτλο «Ταξίμια» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΝΟΗ.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top