Fractal

Ποίηση: “Η Συναυλία”

της Αλεξίας Αθανασίου // *

 

f12

 

Στον Χ.

 

Οι Μελωδίες του Κόσμου απλώνονταν

( την ιστορία του Παλαιού Φρουρίου, λες, ζήλευαν )

οι μουσικοί απ’ τον κόσμο αποθεώνονταν

κι αστέρια μες στη ζέστη δρόμους σμίλευαν.

 

Ως τ’ Άπειρο οι τενόροι εκεί απευθύνονταν

κι εγώ να νιώθω … τίποτα!

Οι άδειες καρέκλες δίπλα μου το ευθύνονταν

η ανάγκη να σου πω τ’ ανείπωτα.

 

Μιούζικαλς κι οπερέτες χαριεντίζονταν

κι εγώ να αισθάνομαι ακατάδεκτη•

οι Λυρικοί φιλιώνταν _ χαιρετίζονταν

η μοναξιά μου εκεί απαράδεκτη.

 

Η Μελωδία την πέτρ’ από τον ύπνο τράβηξε

μα οι θεατές κουράστηκαν•

( σε μάκρος μάλλον παρατράβηξε )

να φύγουν κάποιοι βιάστηκαν.

 

Ένα τραγούδι, τελικό, για τη Γρανάδα•

μα εγώ _ τ’ άδειο κοχύλι _

ξάφνου ξεχύνομαι σαν βέλος στη Σπιανάδα

κι όλο ζητώ σου τα δυο χείλη.

 

( Παλαιό Φρούριο, Αύγουστος ’13 )

 

 

 

Σπιανάδα: η επιβλητικών διαστάσεων ( η μεγαλύτερη στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια ) κεντρική πλατεία της Κέρκυρας, αντίκρυ απ’ το Παλαιό Φρούριο.

 

 

* Η Αλεξία Αθανασίου είναι Κερκυραία ποιήτρια & συγγραφέας επ. φαντασίας. Αγαπά τη φωτογραφία, τη φύση, τον αθλητισμό & κατέχει μαύρη ζώνη στο Shotokan Karate_Do. (Εκτενές βιογραφικό υπάρχει στην ηλ. διεύθυνση: Greek scifi & fantasy wiki /Αλεξία Αθανασίου).

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top