Fractal

Ποίηση: “Μες σε χαλάσματα (Κερκυραϊκό)”

της Αλεξίας Αθανασίου // *

 

f1

 

Όλοι οι νεότεροι αγνοούν

και οι παλαιοί που γνώριζαν έχουν (από καιρούς) πεθάνει•

μαζί και η γνώση αυτού του πράγματος.

Μ’ άκουσα κάποτ’ εκατόχρονη γριά να το διηγιέται,

και θα το πω… στη λήθη να μην μένει.

 

Άνθρωποι δύστροποι που ζήσαν ευερέθιστοι

σαν πέθαναν – δίχως ν’ αφήσουν απογόνους

και λυπημένα ρήμαξαν τα σπίτια τους _

κάποιες φορές κολλούν εκεί (κορμί και πνεύμα)

δύστροποι πάντα κι ευερέθιστοι.

Ξένος στο χάλασμα σαν μπει κάτι για να εξετάσει

φρούτο να πάρει – κάποτε να κοιμηθεί

κάτω από δέντρο (και τη φοβερή συκιά!)

ενόχληση τους προκαλεί• δεν τον αντέχουν, ξέγνοιαστο,

να τριγυρνά στο βιος τους…

 

Φάντη Μπαστούνι, ξαφνικά, βλέπει μπροστά του ο εισβολέας

το νοικοκύρη, τρομερό, τσιγάρο να ζητά

τραχιά να τον ρωτάει: – “Τι θέλεις;”

Του κόβεται η πνοή… το έμφραγμα τον φλερτάρει•

χέρι του νιώθει ή πόδι σαν να παραλύει.

(Βλάψιμο πρόσκαιρο συχνά – κάποτε μόνιμο… ως τον τάφο

που οι γέροι στα χωριά “παρμάρα” το ‘λεγαν.)

Φεύγει χωλαίνοντας (αν δεν πεθάνει) αλαφιασμένος

κι όσο θα ζει θα λέει: – “Ήταν ο Μώρος!!”

 

Μες σε χαλάσματα στην Κέρκυρα

να κοιμηθείς μην μπεις να σεργιανίσεις.

Βαρύ το τίμημα• δεν θα σου αρέσει!

 

* “παρμάρα”: η παράλυση.

 

 

* Η Αλεξία Αθανασίου είναι Κερκυραία ποιήτρια & συγγραφέας επ. φαντασίας. Αγαπά τη φωτογραφία, τη φύση, τον αθλητισμό & κατέχει μαύρη ζώνη στο Shotokan Karate_Do. (Εκτενές βιογραφικό υπάρχει στην ηλ. διεύθυνση: Greek scifi & fantasy wiki /Αλεξία Αθανασίου).

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top