Fractal

Ποίηση: “Υδάτινες μέρες”

Της Αλεξάνδρας Στελλάκη // *

 

sea

 

Κάποτε σπαταλούσες μια ζωή μες τα καράβια,

μα εμένα μου έδινες μονάχα χάρτινα να παίζω

και ενώ τα βύθιζα, εσύ χασκογελούσες.

 

Σου φάνταζε τάχα το άσπρο φουστάνι μου

βαρκάκι ξύλινο και έλεγες να ρίξω τα μαλλιά στους ώμους

να δούμε αν θα κάνουμε καλή ψαριά.

 

Άλλοτε πάλι με έριχνες από τα βράχια στη θάλασσα

να μάθω καθώς πρέπει να κολυμπώ σαν τις γοργόνες

που μου διάβαζες στα παραμύθια.

 

Σαν το αλμυρό νερό θωρούσες τη ζωή μας

άγρια κυλούσε και μεις λιμάνια ψάχναμε

και φάρους.

 

* Η Αλεξάνδρα Στελλάκη είναι γεννημένη μόλις δύο χρόνια πριν από το millennium. Αναδυόμενη από Λευκαδίτικα νερά αποπνέει επτανησιώτικη τρέλα και ταπεραμέντο. Upcoming dream: Να κάνει επάγγελμα το θεατράλε στυλ που την κυνηγά εκ γενετής και να γίνει ηθοποιός. Επαναστατικός νους όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στα έργα σε συνδυασμό με σκακιστική στρατηγική ασκούν επιρροή στον τρόπο γραφής της. Αν και κοριτσάκι του παππού είπε να αφήσει για λίγο τα πούπουλα και ανοίξω τα φτερά της αρχίζοντας τον πειραματισμό στον πεζό λόγο.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top