Fractal
Home / ΜΟΥΣΙΚΗ / Η Πάτρα είναι Jazz. Ο Αλέκος Βρέτος σχολιάζει το φεστιβάλ «Jazz+Πράξεις 2015».
27/05/2015, 3:42 μμ

Η Πάτρα είναι Jazz. Ο Αλέκος Βρέτος σχολιάζει το φεστιβάλ «Jazz+Πράξεις 2015».

Του Γιάννη Παναγόπουλου //
Φωτογραφία: Θωμάς Τζαδήμας //

 

20140206 The Mighty n koukou 0076

 

Ωδεία της πόλης. Άνθρωποι έτοιμοι να ακούσουν μουσική. Μουσικοί μυημένοι στον αυτοσχεδιασμό. Η Πάτρα για τρεις βραδιές, στις 11, 12 και 13 Ιουνίου δεν μεταμφιέζεται σε κάτι που θα ξεχαστεί στο πρώτο ξεθώριασμα του make–up. Παρουσιάζει κάτι που ζει, υπάρχει, αναπτύσσεται, διδάσκεται εντός της. Δίνει χώρο στην τζαζ. Το φεστιβάλ «Jazz+Πράξεις 2015», ένα γεγονός ενταγμένο στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας (διοργάνωση του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων), και ο χώρος του Αίθριου του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου που θα το φιλοξενήσει, «κλέβουν» την παράσταση του ενδιαφέροντος του μουσικόκοσμου της χώρας.

 

 

Την πρώτη μέρα του φεστιβάλ θα εμφανιστεί μία επίλεκτη ομάδα καθηγητών μουσικής που ζουν και διδάσκουν μουσική στην πόλη. Οι μουσικοί-καθηγητές του Δημοτικού Ωδείου Πατρών, Ανδρέας Ζαφειρόπουλος (πιάνο), Ιβόνα Γκλίνκα (φλάουτο), Βιλέν Καραπετιάν (κοντραμπάσο) και Λεωνίδας Πλιάτσικας (ντραμς), θα ενώσουν τις δυνάμεις τους  παρουσιάζοντας ένα αφιέρωμα σε μία πολυσχιδή προσωπικότητα του μουσικού στερεώματος, τον Γάλλο συνθέτη, πιανίστα, ενορχηστρωτή, παραγωγό αλλά και ηθοποιό Claude Bolling μέσα από τις Jazz σουίτες του: «Suite for Flute and Jazz Piano Trio No 2» (“Espiegle”, “Pastorale”) και «Suite for Flute and Jazz Piano Trio No 1» (“Baroque and Blue”, “Sentimentale”, “Javanaise”, “Fugace”, “Irlandaise” και “Véloce”). Η βραδιά θα κλείσει με την εμφάνιση του κουαρτέτου του Αλέκου Βρέτου. Του ουτίστα που ο ήχος του συνδέει μουσικές κουλτούρες από την    Ανατολή, τη Λατινική Αμερική, τη Μεσόγειο. Το τελευταίο άλμπουμ του Βρέτου «K on Top» είναι ένα αμάλγαμα διαφορετικών μουσικών συμπεριφορών. Έχει κερδίσει αποδοχή από τον κόσμο της τζαζ διεθνώς. O Βρέτος μάς μίλησε. Έχει κάτι να πει για την τζαζ στην Πάτρα (το φεστιβάλ της πόλης) και την τζαζ στην Ελλάδα γενικότερα.

 

– Θα ήθελες να μας παρουσιάσεις το φεστιβάλ μέσα από τις δικές σου λέξεις;

– Νομίζω ότι το «Jazz + Πράξεις» είναι ένα από τα όμορφα φεστιβαλικά ραντεβού στην Ελλάδα. Αν και δεν υπάρχουν πολλά φεστιβάλ τζαζ στη χώρα, εκείνο της Πάτρας ξεχωρίζει. Νιώθω υπερήφανος και υποχρεωμένος που επέλεξαν τη μουσική μου να παρουσιαστεί εκεί.

 

– Όσα θα συμβούν στην Πάτρα τι σημαίνουν για την τζαζ σκηνή της Ελλάδας ;

– Ένα φεστιβάλ είναι μεγάλη υπόθεση και η ύπαρξη εκείνου που οργανώνει η Πάτρα είναι μία πραγματική πρόκληση. Το λέω έτσι γιατί το πρόγραμμά του παντρεύει την τζαζ με τη world μουσική. Αυτό που κι εγώ θεωρώ καλή μουσική. Δίνει παιδεία και ταυτόχρονα δείχνει την πυγμή αυτών που είναι τόσοι λίγοι και προσπαθούν να περάσουν μία ιδέα σε μεγαλύτερο κοινό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ένα φεστιβάλ σημαίνει ότι έχουμε λόγο και υποδομή για να αρθρώσουμε αυτόν τον λόγο. Είναι πολύ σημαντικό να στηρίζεται η όποια προσπάθεια από όλους. Είναι το μεγαλύτερο όπλο που έχουμε και μουσικοί και θιασώτες της τζαζ.

 

– Τι θα παρουσιάσετε στη διάρκεια της δικής σας εμφάνισης;

– Το καινούργιο μας cd “K on Top” καθώς και παλιότερες συνθέσεις, δικές μου και άλλων συνθετών.

 

– Μετά την Πάτρα τι άλλο ετοιμάζεις;

– Επιστρέφω στην Αγγλία για μερικές συναυλίες τον Ιούνιο. Τον Ιούλιο έχουμε κλείσει εμφανίσεις με τη Martha Lewis. Μία εξαίρετη τραγουδίστρια και συνθέτη που είχα την τύχη να γνωρίσω και να δουλέψω μαζί της τον περασμένο Μάρτιο. Από εκεί και πέρα περιμένω ακόμα επιβεβαιώσεις για μερικές εμφανίσεις στην Ελλάδα, την Ιταλία αλλά και αλλού.

 

– Με την μπάντα που ηχογραφείς κυκλοφορήσατε ένα άλμπουμ που ο ευρωπαϊκός τύπος υποδέχτηκε με «καλές» λέξεις. Πώς πάει το “K on Top” στο εξωτερικό; Θέλεις να μας μεταφέρεις εντυπώσεις από τις εμφανίσεις σου εκεί;

-Δεν θέλω και δεν μου αρέσει η γκρίνια. Ειδικά η «α λα ελληνικά» γκρίνια είναι απωθητική. Εσύ, με την ερώτησή σου, με οδηγείς εκεί. Το άλμπουμ πάει μία χαρά κι έχει πάρει και καλές κριτικές. Όμως το σημαντικότερο είναι ότι αρέσει στο κοινό. Οι εντυπώσεις μου από το εξωτερικό είναι ότι με σέβονται περισσότερο. Και αυτό είναι σαν να μου λέει πως εκεί, εκτός Ελλάδας, δεν λείπει η «ευκαιρία» με τον ίδιο τρόπο που λείπει εδώ. Το ίδιο πράγμα είπε και ο φίλος μου ο Ανδρέας Πολυζωγόπουλος όταν δημοσιογράφος του έκανε την ίδια ερώτηση. Εδώ, εντός της χώρας μας, τα πράγματα γίνονται μέρα με την ημέρα πιο απογοητευτικά. Είναι σαν να μην υπάρχουμε. Δεν μας υπολογίζει κανείς και στην ουσία μας χρησιμοποιούν για να βγάζουμε το φίδι από την τρύπα – έλα και παίξτο μονοκοπανιά γιατί μπορείς. Λίγοι άνθρωποι στηρίζουν την ιστορία της τζαζ και της world στην Ελλάδα και κυρίως το κοινό της που είναι πάρα – μα πάρα – πολύ μικρό.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top