Fractal

Άκρον: ένα ταξίδι πολέμων και έρωτα

Γράφει ο Φιλοκτήτης Διακομανώλης //

 

Μιχάλης Κ. Γριβέας «Άκρον», εκδόσεις Ιωλκός 2016

 

Το ΑΚΡΟΝ είναι ένα ταξίδι δύο αιώνων. Ένα ταξίδι με εκπλήξεις, ανατροπές, αλλά και μια αναψηλάφηση  των πολέμων και της πολιτικής μας ιστορίας. Ταυτόχρονα, ένα γνωσιακό οδοιπορικό. Όλα αυτά τα εμπεριέχει το ΑΚΡΟΝ του Μιχάλη Γριβέα, από τις εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ. Το ταξίδι αυτό μας ταξιδεύει στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας, ξεκινώντας με την απελευθέρωσή της από τους Τούρκους και φτάνοντας μέχρι τις μέρες μας. Ένα τεράστιο ιστορικό ταξίδι, συνδεδεμένο με την ιστορία μιας οικογένειας. Ο συγγραφέας δένει περίτεχνα την ιστορική διαδρομή της Ελλάδας με τις εξελίξεις στην οικογένεια των Στιλβαίων. Υφαίνει τα ήθη και έθιμα της Μάνης με φόντο τρεις γενιές του ήρωά του, από πρωτοετή εύελπι μέχρι παρασημοφορημένο στρατηγό. Αναπαράγει την ιστορία της Ελλάδας με αυθεντικότητα και πλέκει την ιστορία του μαζί της.

Ένα σημαντικό πλεονέκτημα του βιβλίου είναι η σκηνογραφία του.  Ο Μιχάλης Γριβέας δεν λαθεύει πουθενά στην σκηνογραφία του έργου. Διαβάζοντας το ΑΚΡΟΝ αισθάνεσαι και ζεις στην εποχή που αναφέρεται. Κινηματογραφικά σκηνικά, διαφοροποιούμενα όσο περνούν τα χρόνια, που βάζουν τον αναγνώστη να ζει την σκηνική πραγματικότητα κάθε εποχής που περιγράφει.

Απ’ το ΑΚΡΟΝ δεν λείπει ο έρωτας. Ο συγγραφέας ξέρει να περιγράφει τον έρωτα σε όλες του τις εκφάνσεις. Καταδύεται και περιγράφει το βάθος του συναισθήματος, εξιστορεί τις ποικίλες εκδηλώσεις του έρωτα και κάνει τον αναγνώστη να μεταφέρεται στην εποχή και να ζει τα γεγονότα. Περιγράφει τον έρωτα με εξονυχιστική συναισθηματική λεπτομέρεια, μπαίνοντας σε κείνες τις λεπτεπίλεπτες πτυχές της ψυχής που κρύβουν το παράλογο, το ασύμβατο, αυτό που γίνεται κατανοητό μόνο για δύο.  Και το κάνει στα πλαίσια πάντα του σκηνικού και με τους κανόνες της εποχής που διαδραματίζεται.

Επέλεξε ο συγγραφέας να συμπεριλάβει στο ιστορικό οδοιπορικό του έναν τέλειο έρωτα. Μια γυναίκα κι ένας άνδρας με όλα τα συστατικά του ερωτικού πάθους, της συντροφικότητας και της αγάπης, που δοκιμάζεται από πληθώρα αντιξοοτήτων και παραμένει όρθιος μέχρι τέλους. Είναι απ’ αυτούς τους έρωτες που όλοι οι ερωτευμένοι υμνούν, εύχονται και πιστεύουν ότι τον κατάκτησαν για πάντα. Αυτό το «για πάντα» των ερωτευμένων που δυστυχώς, αυτοαναιρείται ως πεπερασμένο. Αυτό το «πάντα» που τρέμουν μην και το χάσουν για όσο ο έρωτας διαρκεί. Οι παράμετροι είναι τόσες πολλές που το λογισμικό του έρωτα διέπεται από απρόβλεπτες εξελίξεις. Εκείνο το πάντα αποτελεί έναν ευσεβή πόθο. Ο Μιχάλης Γριβέας, όμως, πήρε αυτή την ελάχιστη μειοψηφία και την πραγμάτωσε με τον έρωτα του Άγη και της Ρουμπίνης.

Δεν το έκανε άκομψα, ούτε στεγνά, προβλέψιμα. Το στόλισε με ανατροπές και με αμφιβολίες και στο τέλος το καταξίωσε με βραβείο ενός άσπιλου μυθιστορηματικού έρωτα.

 

Μιχάλης Κ. Γριβέας

 

Το ΑΚΡΟΝ διαθέτει πολλές δυνατές σκηνές. Σκηνές που συγκινούν, συγκλονίζουν και όσοι είναι πατριωτικά ευσυγκίνητοι μπορεί να νοιώσουν εκείνο τον κόμπο στο λαιμό ή ένα δάκρυ να υγράνει τα μάγουλά τους.

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με ιστορική συνέπεια το οποίο δικαιούται τον τίτλο του ιστορικού μυθιστορήματος. Όλο το πολιτικό παρασκήνιο αναβιώνει μέσα απ’ τις 500 σελίδες και μας θυμίζει ότι η Ελλάδα της διχόνοιας και του εθνικού διχασμού είναι πάντα παρούσα και καραδοκεί να σκορπίσει στους πέντε ανέμους ότι καλό αναπτύσσουμε ως έθνος.

Ως δείγμα, παραθέτω μια σκηνή που συγκλονίζει.

«Προσκλητήριο νεκρών. Ο Αξιωματικός διαβάζει τον κατάλογο όσων είχαν εισαχθεί στη Σχολή των Ευελπίδων. Καθένας από μας φώναζε παρών όταν άκουγε τ’ όνομά του. Κάθε τόσο όμως, σε κάποιο όνομα απαντούσε η σιωπή. Τα μάρμαρα της Σχολής έκαναν μια ραγισματιά ανατριχιάζοντας στο βροντερό «Αθάνατος» καθώς το κραυγάζαμε όλοι μαζί από τα εσώψυχά μας.»

 

 

* Ο Φιλοκτήτης Διακομανώλης είναι συγγραφέας

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top