Fractal

Η ποιητική «εκδίκηση» των ονείρων

Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος //

 

akatalliloΔήμος Χλωπτσιούδης «Ακατάλληλο», εκδ. Μανδραγόρας

 

Πριν από λίγο καιρό, είχαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε το βιβλίο του Δήμου Χλωπτσιούδη «Ακατάλληλο», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Μανδραγόρας». Πρόκειται για μια ποιητική συλλογή, που από τον τίτλο της γίνεται ήδη ελκυστική. Το ακατάλληλο είναι αυτό, που δεν πρέπει να δούμε. Είναι το απαγορευμένο και επειδή, δεν μας επιτρέπεται να το δούμε είναι αυτό, που έχουμε διακαή πόθο να εξερευνήσουμε. Επειδή, ακριβώς είναι απαγορευμένο, σκεπάζεται από ένα πέπλο μυστηρίου, που ανυπομονούμε να σηκώσουμε και να μάθουμε τι κρύβεται από κάτω. Δεν λογαριάζουμε κινδύνους, ούτε αν αυτό, που θα δούμε ικανοποιεί την περιέργειά μας. Βέβαια η ποιητική συλλογή του Δήμου Χλωπτσιούδη είναι ένα βιβλίο, που μπορούμε σήμερα να διαβάσουμε, όμως υπάρχουν μέσα ορισμένα ποιήματα, που σε άλλες εποχές θα ήταν απαγορευμένα.

Τι θεωρείται, όμως, ακατάλληλο στη σημερινή εποχή; Στην σύγχρονη κοινωνία της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο, θεωρείται ακατάλληλο το να κάνεις όνειρα. Όνειρα για μια καλύτερη ζωή. Όνειρα, που γκρεμίζονται σαν χάρτινος πύργος. Όνειρα, που κλειδώνονται «σε κασελάκι ξύλινο» γιατί για τον ενήλικο τα όνειρα είναι ακατάλληλα.

Όμως, ακόμα κι αν τα όνειρα είναι ακατάλληλα, ο ποιητής αντιστέκεται και δεν σταματά να ονειρεύεται. Τα όνειρα είναι καταφύγιο και τρόπος αντίστασης: «Ξερολιθιά / έχτισα απ’ όνειρα / προστασία / απ’ τη διάβρωση / της ήττας.»

Οι στίχοι του Δήμου Χλωπτσιούδη είναι απλοί και κατανοητοί. Ο ποιητής δεν χάνεται σε δαιδαλώδεις αναζητήσεις και με απλή γλώσσα  δίνει νέα πνοή, σε θέματα, που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς τετριμμένα γιατί πολλοί σύγχρονοι ποιητές έχουν ασχοληθεί με αυτά. Όμως, η ιδιαιτερότητα της γραφής του Δήμου Χλωπτσιούδη και η οπτική με την οποία αντιμετωπίζει τα ζητήματα, που αναφέρονται στους στίχους του, δίνει μια έκφανση πρωτοτυπίας, που σπάνια συναντάμε σε άλλους ποιητές.

 

Δήμος Χλωπτσιούδης

Δήμος Χλωπτσιούδης

 

Το «Ακατάλληλο» του Δήμου Χλωπτσιούδη περιέχει κυρίως ποίηση κοινωνικού προβληματισμού. Πέρα από τα ακατάλληλα όνειρα, που αναφέραμε πιο πάνω, οι πρόσφυγες, οι άστεγοι, οι άνεργοι και γενικότερα όλοι οι καταπιεσμένοι περνούν από τους στίχους του. Όμως, πέρα από τις κοινωνικά καταπιεσμένες ομάδες, θίγονται και άλλα ζητήματα, όπως ο έρωτας επί πληρωμή και η μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου. Ο ποιητής μάχεται με την πένα του ενάντια στην καταπίεση της γυναίκας και αποτίει φόρο τιμής στην Κατερίνα Γώγου, που φαίνεται να τον έχει εμπνεύσει σε αρκετά ποιήματα.

Παρά την κοινωνική της διάσταση, η ποιητική συλλογή του Δήμου Χλωπτσιούδη «Ακατάλληλο» εμπεριέχει και ορισμένα ερωτικά ποιήματα, που ξεφεύγουν από τους τετριμμένους ερωτικούς στίχους, που διαβάζουμε στις περισσότερες ποιητικές συλλογές, δίνοντας έναν αισθησιακό τόνο στη συνολική της εικόνα.

Θα μπορούσαμε ακόμα να πούμε πολλά, όμως, θα προτιμήσουμε να αφήσουμε τον αναγνώστη να διαβάσει το «ακατάλληλο» του Δήμου Χλωπτσιούδη και να λάβει τα μηνύματα, που περνούν οι στίχοι του, γιατί όπως έχει γράψει και ο Vilém Flusser «Οι ποιητές είναι τα αντιληπτικά μας όργανα.» Ας διαβάσουμε και ας αντιληφθούμε.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top