Fractal

Ποίηση: «Αιγαίον πέλαγος»

Του Μάνου Μαυρομουστακάκη // *

 

 

f4

 

Μεσίστια πανιά το μοιραίο καράβι.

Για θλίψη δε φτιάχτηκε, μα μεταδένει θλίψη.

Το βαραίνει ανάθεμα για τον αδικοχαμένο Αιγέα.

Έπλεε μαυρομάντηλο, πάνω στον καλό καιρό,

προμήνυμα θανατικό, αταίριαστο στη έμπλεη χαρά

κι αντίκρυ του αυτός που θα το λάμβανε… ένας βασιλιάς.

Τα μάτια του, τα κακογερασμένα, δεν φτάναν ως εκεί.

Όσο κι αν πάσχιζαν, μόνο πανιά. Ξέκριναν το μαύρο τους.

Στο γωνιασμένο βλέμμα τους, τμήμα ο ορίζοντας, λειψός,

σαν στόμα από αέρα και νερό, που δεν έπαυε να θρηνωδεί.

“Μαύρα πανιά ξεχάσατε να κατεβείτε, γιατί

απρόσκλητα στη χαρά, απόκληρα από γλέντι.

Όμως ποιά λόγια να βρεθούν, να σας υπερασπίσουν.

Επικήδειες συγγνώμες δε χωρούν”.

 

Στ’ άπλωμα τού πελάγου, ένας μύθος τώρα ναυαγός.

Αφηγείται πάνω από κύματα παλιά, το χαμό ενός βασιλιά.

Αιγαίο. Κάθε βουτιά στο αίμα του, μνημόσυνο ιστορίας,

αντάμωμα θλίψης και χαράς, ως σε ζωντανούς αρμόζει.

 

Όμως … θαλασσινό νερό συγχώρα με,

μα είναι καιρός που έπαψα να σε πενθώ.

Η αλμύρα σου, τα δάκρυα τα παλιά, μου φάνηκε

δροσέρεψαν, γιατί είχαν χαρά στον πάτο.

Στη θέση κάθε ψεύτικου πανιού, μια νίκη είχαν, φως.

 

 

 

* Ο Μάνος Μαυρομουστακάκης (γεν. 1960) είναι μαθητής στον σχολείο τής ποίησης συνεχώς … μεταξεταστέος. Έχει υπογράψει μέχρι στιγμής δύο ποιητικές συλλογές (ΟΔΟΙΠΟΡΕΣ ΛΕΞΕΙΣ, 190 & 1 ΧΑΊΚΟΥ. Εκδ. Γαβριηλίδης) και ένα θεατρικό (Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ, Εκδ. Δωδώνη)

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top