Η ραγισμένη εικόνα τους
Γράφει η Ελένη Γκίκα //
Susie Steiner «Αγνοούμενη μέχρι αποδείξεως του εναντίου», Μετάφραση: Γωγώ Αρβανίτη, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 488
Το αστυνομικό μυθιστόρημα σήμερα έχει διευρυμένα όρια. Μπορεί να έχει και να μην έχει ντετέκτιβ και αστυνόμους. Μπορεί οι ντετέκτιβ να είναι ευάλωτοι ή ακόμα και παραβατικοί, αποσυνάγωγοι, να πίνουν, να έχουν υπόδικα παιδιά και χαλασμένες ζωές ή σκοτεινά σημεία στην κατά τα άλλα εύτακτη ζωή τους, μπορεί να υπάρχει ένα, δέκα αλλά και να μην υπάρχει καν πτώμα. Μπορεί να υπάρχει ή να μην υπάρχει καν δολοφόνος, μπορεί τη λύση του μυστηρίου να θελήσει ο συγγραφέας να μας την δώσει απ’ την αρχή. Επειδή το σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα όλα τα… χωρεί και τα συγχωρεί: από την πολιτική και την οικονομία, την κατασκοπεία και την αλληγορία, τη φυσική και τη μεταφυσική και τα μαθηματικά.
Και η βρετανίδα Susie Steiner συγγραφέας αλλά και δημοσιογράφος το γνωρίζει καλά. [Η S.S. ξεκίνησε την καριέρα της ως ρεπόρτερ σε τοπικές εφημερίδες και στη συνέχεια εργάστηκε για τις εφημερίδες “Evening Standard”, “Daily Telegraph” και “The Times”. Από το 2001 και για έντεκα χρόνια εργάστηκε ως συντάκτρια στην εφημερίδα “Guardian”. Το “Αγνοούμενη μέχρι αποδείξεως του εναντίου” είναι το δεύτερο βιβλίο της. Είχε προηγηθεί το μυθιστόρημα “Homecoming”.]
Ξεκινώντας από τον τίτλο, υπόσχεται ήδη, δηλαδή, εκείνα τα διευρυμένα όρια, τελικά.
Η ιστορία αρχίζει με την υπαστυνόμο ντετέκτιβ Μανόν Μπράντσο να κοιμάται κατάκοπη και απογοητευμένη μετά από ένα ακόμα απελπισμένο διαδικτυακό ραντεβού. Τη νανουρίζει ο ασύρματος της αστυνομίας μέχρι εκείνη τη στιγμή που θ’ ακούσει ότι εξαφανίστηκε νεαρή γυναίκα και ότι στην κουζίνα της βρέθηκαν αίματα. Είναι η φοιτήτρια Ίντιθ Χιντ, γόνος σπουδαίας και… τελείας οικογενείας και οι πρώτες 72 ώρες από την εξαφάνιση θα είναι καταιγιστικές. Οι πολύπλοκες ερωτικές σχέσεις της με την φίλη και συμφοιτήτριά της θα έρθουν στην επιφάνεια, ο σύντροφός της θα είναι ο υπ’ αριθμόν ένα ύποπτος, ένα ερωτικό σκάνδαλο θα ξεσπάσει όσον αφορά τον πατέρα και μόνο το βασικό και φλέγον ερώτημα δεν θα απαντηθεί: είναι νεκρή ή είναι ζωντανή;
Αυτό που θα αναπτυχθεί είναι η υποκρισία και τα οικογενειακά μυστικά, οι αντιφατικοί χαρακτήρες και η συνήθης τακτική όλων να το βάζουν στα πόδια μόλις δούνε τα δυο στενά: μακριά από τον εραστή κι εκβιαστή ο πατέρας, κλείνοντας τα μάτια μπροστά την αλήθεια η μητέρα, ο αρραβωνιαστικός, επιμένοντας να βλέπει για πραγματική μια σχέση καθαρά εικονική. Μακριά απ’ όλους η εξαφανισμένη θυγατέρα.
Susie Steiner
Η άκρη του νήματος θα βρεθεί στις τελευταίες σελίδες με τους αθώους να έχουν πληρώσει ήδη ακριβά ή να είναι ήδη νεκροί.
Εξάλλου, εκείνο που ήταν σημαντικό για το μυθιστόρημα παρά την καταιγιστική πλοκή, ήταν οι χαρακτήρες και όσον αφορά την ψυχοσύνθεσή τους η συγγραφική δουλειά υπήρξε λεπτομερής και ακριβής. Η αρχική τέλεια εικόνα στο τέλος ραγίζει για όλους. Μανόν και Ίντιθ απ’ όποια πλευρά και να στέκονται, μετρούν τα κομμάτια τους, η πραγματικότητα θα τους βρει όλους κατάκοπους, προδομένους, γυμνούς. Η αλήθεια θα είναι σαρωτική.
Ένα εξαιρετικό νουάρ χαρακτήρων. Με την μεγαλύτερη δράση – παρά τα φαινόμενα- να είναι καθαρά εσωτερική.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Η Κουτσουπιά”
Του Χρήστου Κουλίνου // * ” Η Κουτσουπιά” Στη μάνα μου στην αδελφή μου. Στην Λέλα Τ. Από τα παιδικά της χρόνια δεν θυμόταν τίποτα. Μονάχο το βαρύ, μαύρο πρόσωπο του σχωρεμένου του
Περισσότερα -
«ΑSESINOS MILONGUEROS» – Μια θεατρική παράσταση πλημμυρισμένη με ζωντανή μουσική και τάνγκο
Έργο του Μάριου Στρόφαλη σε Πανελλήνια Πρώτη Τέλη του ´60 στο Ροσάριο της Αργεντινής κι ενώ στους δρόμους στήνεται μια επανάσταση κόντρα στην δικτατορία, σε μια ταγκερία του υποκόσμου ένας μουγγός ιδιοκτήτης, μια πόρνη αρτίστα κι ένας προστάτης,
Περισσότερα -
Mικροϊστορίες ποίησης ως μακροϊστορία
Γράφει η Άννα Κουστινούδη // * “Σκοτεινός Χρόνος”, Kατερίνας Καριζώνη, Εκδ. Καστανιώτης, 2017, σελ. 48 Η κατασκευή και η ισχύς του λογοτεχνικού λόγου/κειμένου, και δη του ποιητικού, αποτελεί συνισταμένη μιας σειράς παραγόντων. Με αφορμή και πρόσχημα την θεμελιακή για
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα: “Στην εποχή των αστεριών” & “Συλημένο χαμαιτυπείο”
Του Γιάννη Μπερούκα // * Στην εποχή των αστεριών Ο φεγγίτης γεμάτος με πρόσωπα και το σπίτι χρόνια ανέγγιχτο να ξεψυχάει στην έρημη πλατεία. Μιλάμε με τον καιρό πίσω μας μιλάμε μ’ αυτούς που λείπουν
Περισσότερα -
Ποίηση: “Do It Yourself” & “3,14”
Γράφει ο Βαγγέλης Κοκκάρης // * Do It Yourself Ενώ κάθεσαι αμέριμνος και τρως ένα burger κλείνουν τα φώτα και ανεπαισθήτως σε κλείνουν μέσα στο μαγαζί. Μένεις ενεός! Μέσα στα σκοτάδια και ψάχνεις
Περισσότερα -
«Έντεκα γυναίκες ηρωίδες, που χάθηκαν, αλλά έχουν αφήσει το αισθητό τους αποτύπωμα στην εξέλιξη του κόσμου»
Γράφει ο Κώστας Α. Τραχανάς // Λίλια Τσούβα «Γοβάκια από πάγο», Εκδόσεις Κουκκίδα 2023, σελ. 96 «Το μόνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε για κάποιον καλύτερο από μας είναι ν΄ ακολουθήσουμε τα χνάρια του-αυτό είναι το
Περισσότερα -
Νέο αίμα στα ρείθρα του πολιτισμού μας: Ένα κείμενο για την ποίηση της Παλαιολογίνας
Γράφει ο Αλέξανδρος Τιχομίρ // * Παλαιολογίνα «Λίγο πριν τον πόλεμο», εκδόσεις Οδός Πανός, σελ. 86 «Δεν γίνεται να καπνίζεις έξω μαμά μου γιατί, καλύτερα είναι μέσα τον Αλέξανδρο δεν τον ενοχλεί η καπνίλα θέλω να βλέπω τα
Περισσότερα
