Fractal
Home / Το εργαστήρι του συγγραφέα / Ο Άγγελος Χαριάτης στο Εργαστήρι του Συγγραφέα
14/05/2015, 1:54 μμ

Ο Άγγελος Χαριάτης στο Εργαστήρι του Συγγραφέα

 

collage1

 

Ένα από τα μεγαλύτερα διλήμματα όλων των συγγραφέων: «Αξίζει αυτή η ιστορία να γραφτεί;»  Ομολογώ ότι βρέθηκα σ’ αυτό το δίλλημα. Με βασάνιζε η σκέψη της συγγραφής του «Δακτύλου» αρκετά χρόνια. Δεν είχα συγκεκριμένη ιδέα.  Να βρω μια ιστορία πρωτότυπη. Να έχει αξιομνημόνευτους ήρωες. Να έχει κυρίαρχα πάθη. Να έχει εσωτερική πάλη. Και όλα αυτά σ’ ένα κείμενο που να «ρέει». Να θέλει ο αναγνώστης να γυρίζει συνεχώς τη σελίδα, μέχρι να φτάσει στο τέλος της ιστορίας.

Μια συνάντηση μ’ ένα φίλο για μπύρες και ψιλή κουβέντα στο «Μπρίκι» στην Πλατεία Μαβίλη ήταν τελικά  η αφορμή, η σπίθα που άναψε τη φωτιά. Με ρώτησε: «Γιατί δεν γράφεις κάτι για το δάκτυλο που σου λείπει;»  και κάπως γεννήθηκε η ιδέα.  Μεταξύ δεύτερης και τρίτης μπύρας.

Η ιδέα που μεγάλωνε, στην αρχή μπουσουλώντας και ύστερα κάνοντας τα πρώτα της βήματα. Κυλούσα στη ροή της καθημερινότητας, αλλά η ιστορία  υπήρχε. Έτρεχε σε ένα παράλληλο δρόμο, σχηματιζόταν παίρνοντας μορφή, έρεε σαν το νερό στ’ αυλάκι . Όλες εκείνες τις μέρες λειτουργούσα σαν να είχα δύο προσωπικότητες. Η μία ενταγμένη στην πραγματική ζωή και η άλλη στη φανταστική.

Μια μέρα απλά συνέβη. Έφτιαξα το σκελετό της ιστορίας.  Έγραψα στο κειμενογράφο την πρώτη γραμμή και ξεκίνησε…

Ο ήρωας γεννημένος στα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα, παθαίνει ένα τρομερό ατύχημα στην ηλικία των τριών ετών. Ένας λύκος του κόβει το δάκτυλο και το δικαίωμα για μια φυσιολογική ζωή.

Σκοπός της ζωής του γίνεται η δολοφονία του λύκου. Κυρίαρχο πάθος η εκδίκηση. Εργάζεται ως δημοσιογράφος στο οικολογικό-περιβαλλοντολογικό περιοδικό. Έχοντας ως κάλυμμα τη δημοσιογραφική του ταυτότητα δολοφονεί κάθε λύκο που ανακαλύπτει. Ελπίζοντας κάθε φορά να είναι ο ένας και μοναδικός αυτός που του αφαίρεσε το δικαίωμα. Η χρήση της τεχνικής του flash back στα παιδικά, εφηβικά, νεανικά χρόνια του ήρωα, χρησιμοποιώντας γλώσσα ωμή, λυγμική, κάποιες φορές σοκαριστική με βοήθησε στο να παρουσιάσω τη διαδρομή του ήρωα. Στο πως δηλαδή αποφάσισε να σκοτώσει το λύκο. Στο πως έγινε η εκδίκηση το νόημα της ζωής του.

Μια δημοσιογραφική αποστολή στον Πλαταμώνα τον φέρνει αντιμέτωπο με τον απόλυτο έρωτα. Άλλο κυρίαρχο πάθος. Ο έρωτας. Όχι στην πλατωνική του μορφή, αλλά στη σαρκική. Την ερωτεύεται παράφορα. Χωρίς όμως να ξεχνά το σκοπό της ζωής του.  Η εσωτερική πάλη του ήρωα ανάμεσα στον έρωτα και την εκδίκηση αρχίζει.

Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο μυθιστόρημα ήταν για μένα έργο ζωής. Ήμουν σχεδόν υποχρεωμένος να το γράψω. Για να το αφιερώσω σ’ εκείνους που τελικά κατάφεραν να νικήσουν τους φόβους τους.

 

 

 Ο Άγγελος Χαριάτης γεννήθηκε το 1975 στην Καλλιθέα Αττικής και μεγάλωσε στις γειτονιές του Πειραιά. Περιπλανήθηκε ως φοιτητής στους χώρους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με απρόσμενη (για αυτόν) επιτυχία. Σπαταλά τον ελεύθερό του χρόνο παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια. Είναι παντρεμένος με δύο παιδιά και ζει στα Νότια Προάστια. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα. Έχει γράψει τρία βιβλία: «25 Ιστορίες για ευτυχισμένους αστούς» (εκδ. Μαραθιάς), «Παράπλευρες απώλειες» (εκδ. Ιβίσκος), «Το δάχτυλο» (εκδ. Πηγή).

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top