Fractal
Home / Το εργαστήρι του συγγραφέα / Ο Άγγελος Φιλύδης στο Εργαστήρι του Συγγραφέα
12/04/2017, 11:42 πμ

Ο Άγγελος Φιλύδης στο Εργαστήρι του Συγγραφέα

 

 

Οι περισσότεροι από όσους έχουν διαβάσει το «Δαίμονα της Μνήμης» (εκδόσεις Βακχικόν 2017) έχουν τις εξής αντιδράσεις: είτε θα με κοιτάζουν περίεργα, είτε θα με ρωτήσουν αν είμαι κρυφά ψυχοπαθής ή αν όσα περιγράφω μέσα στις σελίδες του βιβλίου είναι γεγονότα που έχουν συμβεί στην πραγματικότητα. Η απάντησή μου είναι πως δεν έχω ζήσει τόσο ακραίες συμπεριφορές βίας, ευτυχώς. Ωστόσο υπάρχουν ψήγματα πραγματικότητας και αλήθειας ανάμεσα σε όλες αυτές τις λέξεις. Και υπάρχουν χαρακτηριστικά δικά μου που τα φέρει και ο πρωταγωνιστής.

Το θέμα που πραγματεύεται ο «Δαίμονας της Μνήμης», η ενδοοικογενειακή βία, μου είναι αρκετά οικείο. Όταν ήμουν μικρός, η μάνα μου χώρισε με τον πατέρα μου εξ αιτίας διαφόρων περιστατικών βίας που είχαν συμβεί. Η απόφαση αυτή ήταν πολύ γενναία, δεδομένης της κατάστασης και των συνθηκών που επικρατούσαν.

Είναι περίεργο το συγκεκριμένο θέμα: δύσκολο να το προσεγγίσεις, δύσκολο να το συζητήσεις, να το διαχειριστείς. Μάλιστα θυμάμαι πως εγώ ήμουν εκείνος που αποκάλυψε στην υπόλοιπη οικογένεια τι συνέβαινε στο σπίτι, χρησιμοποιώντας μωρουδιακά, ασύντακτα μισόλογα εφόσον ήμουν πάρα πολύ μικρός τότε. Θυμάμαι ελάχιστα πράγματα από εκείνη την περίοδο της ζωής μου – κυρίως μικρές λάμψεις μνήμης, ας πούμε. Τα γεγονότα αποτέλεσαν ένα είδος ταμπού και ποτέ δεν τα είχαμε συζητήσει. Ήξερα τα απολύτως βασικά σχετικά με το χωρισμό των δικών μου. Καμία λεπτομέρεια.

Αυτό άλλαξε πριν από 2-3 χρόνια, όταν η μάνα μου είχε έρθει στην Αθήνα ως η κλασική, στερεοτυπική, αυθεντική, Ελληνίδα μάνα που θέλει να βάλει σε τάξη το σπίτι και να μαγειρέψει άπειρες ποσότητες φαγητού για να γεμίσει κάθε ράφι του ψυγείου. Τότε βρήκα την ευκαιρία να κάνω μαζί της, ως ώριμος άνθρωπος πλέον, τη συζήτηση σχετικά με το παρελθόν. Αυτό αποτέλεσε και το ερέθισμα που με έκανε να θελήσω να φτιάξω αυτή την ιστορία.

Αυτό που ήθελα να κάνω ήταν να ρίξω μια κλεφτή ματιά στο πως θα μπορούσε να είναι η ζωή μου ή η ζωή οποιουδήποτε παιδιού μεγαλώνει βιώνοντας βίαιες καταστάσεις στο σπίτι του, στο χώρο που θα έπρεπε να είναι το καταφύγιό του από όσα φέρνει η ζωή. Ήθελα απλά να δω τι πορεία θα μπορούσε να ακολουθήσει η ζωή ενός παιδιού αν τελικά η μάνα δεν κατάφερνε να μαζέψει την απαιτούμενη δύναμη για να ξεφύγει από το δυνάστη πατέρα.

 

 

Το αποτέλεσμα είναι: «Ο Δαίμονας της Μνήμης». Ο μικρός πρωταγωνιστής, προκειμένου να διαχειριστεί τα όσα συμβαίνουν μέσα στο σπίτι του, πλάθει με τη φαντασία του ένα δαίμονα. Η ιστορία παρουσιάζεται με τη χρήση ιστορικών αναδρομών που παρεμβάλλονται ανάμεσα στις συζητήσεις μεταξύ του παιδιού και του δαίμονα. Έτσι αποκαλύπτονται ένα-ένα τα γεγονότα που στιγμάτισαν το μικρό και το πως όλα αυτά επέφεραν αντίκτυπο στην ψυχολογία του, στην ψυχοσύνθεσή του, στον τρόπο με τον οποίο ο νους ενός νεαρού ανθρώπου αντιλαμβάνεται όλη αυτή τη βία, στο πως μπορεί να τον κάνει να δρα όταν βρίσκεται μέσα και έξω από τους τέσσερις τοίχους που είναι το σπίτι.

Ο «Δαίμονας της Μνήμης» είναι η προσπάθεια ενός μικρού παιδιού να βρει τη λύτρωση από το μαρτύριό του και να προσφέρει τη λύτρωση σε όποιον θεωρεί ότι την έχει ανάγκη. Είναι μια βίαιη και μακάβρια ιστορία. Είναι, ίσως, μια ακραία ιστορία. Δεν είναι, όμως, μια ιστορία ξένη στην ελληνική πραγματικότητα. Αυτό είναι που θα πρέπει να τρομάξει τον αναγνώστη, αν τα όσα περιγράφονται στη νουβέλα δεν το καταφέρουν.

 

 

Ο Άγγελος Φιλύδης μεγάλωσε στη Νάξο. Ζει στην Αθήνα. Ο «Δαίμονας της Μνήμης» είναι το πρώτο του βιβλίο.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top