Ερμίρα Γκόρο, After Party, με την εκπληκτική Αγγελική Στελλάτου στο Φεστιβάλ Αθηνών
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // *
Η Αγγελική Στελλάτου, συνοδοιπόρος στην αρχή και συνδημιουργός του μύθου που λέγεται Δημήτρης Παπαϊωάννου, ακολούθησε στη συνέχεια τον δικό της διακριτικό τρόπο κι έρχεται σήμερα σε σύλληψη-σκηνοθεσία Ερμίρας Γκορό και συν-χορογραφώντας μαζί της, να μας μιλήσει ως Performer αλλά καθόλου αυτοσχεδιαστικά, για τα προσωπικά της βιώματα τόσον όσον αφορά το πέρασμα της γυναίκας από την πολυθρύλητη νεότητα στην υπαρξιακή αγωνία της μέσης ηλικίας όσο και για τη μετάβαση από τα φώτα του προσκηνίου στο ημίφως του βάθους της σκηνής που λέγεται κόσμος και είναι γεμάτη από σαλεμένες υπάρξεις σύμφωνα με τον Τρελό από τον σαιξπηρικό «Βασιλιά Ληρ».
Αυτή η διπλή ανάγνωση του συμβολικού έργου με τον τίτλο “After Party” είναι καθ’ όλα νόμιμη και θεμιτή, γιατί παρ’ όλο που χρησιμοποιεί την ασπρισμένη κόμη της ως μάσκα, ως προσωπείο, ως προκάλυμμα, η χορογράφος και καλλιτέχνις Αγγελική Στελλάτου κουβαλάει επί σκηνής τόσο το εξαντλητικά γυμνασμένο σώμα της όσο και το μύθο της (πράγματα αδιαχώριστα ακόμα και για τους πιο σχολαστικούς και έμπειρους κριτικούς). Έχει χυθεί πολύ μελάνι για τον διαχωρισμό βιογραφίας και έργου, όμως σας λέω εγώ ότι είναι σα να προσπαθείς να διαχωρίσεις τον χοιρινό κιμά από το διάσπαρτο εσωτερικό λίπος του.
Εξάλλου Ύλη και Αντιύλη συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο, αφού είναι διαφορετικές εκφάνσεις της προσωρινώς μορφοποιημένης ενέργειας. Έτσι, η ενέργεια ενός καλλιτέχνη δεν μπορεί να διαχωριστεί και να διαμοιραστεί σε δύο επίπεδα (άλλο το έργο κι άλλο ο βίος κι η πολιτεία). Αυτό θα συνέβαινε μόνο σε βαριές ψυχοπαθολογικές καταστάσεις. Η εργοβιογραφία είναι ενιαίο κι αδιαίρετο σύνολο, ακόμα κι όταν δεν μας βολεύουν μερικές «σκοτεινές» πτυχές της καλά κρυμμένης μας ουσίας. Τότε σκιαμαχούμε, κυνηγάμε φανταστικούς μύλους, σαν τον Δον-Κιχώτη, αρνούμαστε το πασιφανές ότι δέντρο χωρίς σκιά δεν υπάρχει κι ότι τα όντα φέρουν τη σκοτεινή και τη φωτεινή πλευρά τους αδιαίρετη.
Όλα αυτά τα γράφω, γιατί διείδα με την ευαισθησία του ποιητή-κριτικού, μια προσπάθεια της ημι-από-κεκαλυμμένης Αγγελικής Στελλάτου να μιλήσει για όλους και για όλα με το σώμα της. Αυτή η βουβή διαμαρτυρία που ενείχε δημιουργικώς αναπτυσσόμενη πικρία, αλλά και απαράμιλλη μαχητικότητα, μετέδωσε τελικά στους θεατές τη δύναμη του ηττημένου, το «βάζω μπρος τα δυο μου χέρια και σηκώνομαι» του πεσμένου, που δεν το βάζει όμως κάτω, που δεν παραδίδεται, αλλά διδάσκεται από τα χαστούκια της ζωής και τα καπρίτσια του Χρόνου να γίνεται περισσότερον ευέλικτος και προσαρμοστικός μέχρις εξαφανίσεως, μέχρις πλήρους αφομοιώσεως από τη σκοτεινή και μαύρη Υλοενέργεια της Ορφικής Νύχτας από την οποία ανα-γεννάται το Ορφικόν Ωόν της Δημιουργίας, ως Φοίνιξ μετά την απαραίτητη πυρκαγιά που θα οδηγήσει τη φθαρμένη ύλη στην ανα-κύκλωση.
Σοφή η χορογραφία της Ερμίρας Γκόρο, τέλεια η απόδοσή της από τη συνδημιουργό Αγγελική Στελλάτου. Μια παράσταση που αξίζει να δει κανείς μεσούσης της Κρίσεως, γιατί θα βγει δυναμωμένος και ισχυρός.
* Κωνσταντίνος Μπούρας www.konstantinosbouras.gr
Info: /greekfestival.gr
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
✩ «1984» του George Orwell από την ομάδα «Ars Moriendi» στο θέατρο «ΑΝΕΤΟΝ»
23/04/2024, 8:29 μμ -
✩ Τζεφ Μπάρον: “Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην” σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη στο Ράδιο Σίτυ
23/04/2024, 8:29 μμ -
-
-
✩ Για την παράσταση «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην»
23/04/2024, 8:24 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Η Ελένη Θ. Π. Λουκά στο Εργαστήρι του συγγραφέα
Η ποιητική συλλογή «Η μικρή ζωή μας είναι μία… στου απείρου την ευθεία η τελεία» είναι ένα έργο που συνθέτει τον λυρισμό ,την αναπόληση αλλά και τον φιλοσοφικό στοχασμό. Τολμά να προτείνει την επιστροφή στα λησμονημένα αισθήματα της
Περισσότερα -
✔️ Vincenzo Mascolo – «Ορφικά»
Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μούσσας // [Μέρος από τα “Ορφικά”, ένα ανέκδοτο συνθετικό ποίημα του Vincenzo Mascolo. Πρόκειται να κυκλοφορήσει από εκδόσεις Ρώμη, την ερχόμενη άνοιξη, σε μετάφραση Κωνσταντίνου Μούσσα] 1. ΠΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ
Περισσότερα -
Η ψυχοθεραπευτική σχέση «απ’ την ανάποδη»
Γράφει ο Θανάσης Πάνου // Για το βιβλίο «Αόριστος» της Ελευθερίας Παπουτσάκη, εκδ. Νήσος Η σχέση ψυχοθεραπευτή και ψυχοθεραπευόμενου είναι από εκείνες τις συνθήκες που εκ των πραγμάτων αδυνατεί να εξηγήσει οποιοσδήποτε απέχει ακόμη κι απ’
Περισσότερα -
«ΑΛΚΗΣΤΗ» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία του Τηλέμαχου Μουδατσάκι
Γράφει ο Δημήτρης Βαρβαρήγος // Είδα κι απόλαυσα το έργο Άλκηστη του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία του Τηλέμαχου Μουδατσάκι, να εξυψώνει το ιδανικό αίσθημα της αγάπης αλλά με διαφορετικά χαρακτηριστικά υποκριτικής, που δεν παραλείπουν να αποδεικνύουν την αρχή μιας νέας δυστυχίας
Περισσότερα -
Ποίηση: “Σιωπή”
Της Άννας Πάου // Σιωπή Σιωπή Κάτασπρο χιόνι λαξευμένο παραπέτασμα σιωπής Απουσία αηδονιού ακινησία ύδατος νηνεμία πορεία ξέφρενη φρενήρης στριγκλιά σιδερένιος κλοιός ανείπωτος ίλιγγος Νύχτα γυαλί Θόλος χρώματος ραφ Πάγος η σιωπή
Περισσότερα -
Η τέχνη του να μένεις μόνος
Από τη Δήμητρα Διδαγγέλου // * Κατά τον Αριστοτέλη και όχι μόνο, ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον, όμως αυτές τις μέρες επιβάλλεται να γίνει αντικοινωνικό. Καθώς καλούμαστε να περιοριστούμε στο σπίτι μας, κυκλοφορούν στο διαδίκτυο πολλές συμβουλέςγια
Περισσότερα -
Αναγνωστική αυταξία
Γράφει ο Θανάσης Τριανταφύλλου // Θεόδωρου Α. Νημά: “Αθλητική Ιστορία των Ελλήνων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα”, εκδ. Αφοί Αντ. Σταμούλη, Θεσσαλονίκη 2022, σσ. 446 Tο βιβλίο Αθλητική Ιστορία των Ελλήνων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα του Θ.
Περισσότερα
