Fractal

Ποίηση: “Άδειο δοχείο”

Της Μαίρης Πέστροβα //

 

 

 

Άδειο δοχείο

 

Κοιτάζω το δελτίο καιρού

κάτι λίγες νεφώσεις αναφέρει

ελαχιστότατες

μα αρκετές να μπουκώσουν το στόμα μου

και να μ’ αφήσουν άλαλη

άδειο δοχείο περιπλάνησης

περιβάλλον ασταθούς θερμοκρασίας

η ανάσα μου

δυό μέτρα δυό σταθμά η όαση της φωνής σου

όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο ίδιο σημείο

σταθερά σωτήριο κάλεσμα

δίχως πρέπει κι αναστολές

γυρίζοντας το κεφάλι απομακρύνεσαι ήδη

για άλλη μια φορά θα μείνω με ανοιχτή πληγή

και έναν έρπη χρόνια επιχείλιο

δεν θα φανούν

ξέρω να τις επουλώνω έστω και ψεύτικα

σας κοροϊδεύω δηλαδή κανονικά.

Θα εισχωρήσω ξανά στην σκοτοδίνη μου.

Τρείς παρά ένα τέταρτο αιωνιότητας

πάντα θα με κυνηγά ο χρόνος

προσπαθώντας να λύσω τον γρίφο

που μου ‘χουνε δώσει αυστηρό προικώο εκ γενετής

και ίσως δεν πρέπει να ξανάρθω έτσι

με όλες τις αισθήσεις πιστές αυλικές.

Θα διατάξω να εμφανισθούν μπροστά μου

να τις διαβάσω την καταδίκη τους.

Επιβάλλεται να σε ξεχάσω ακοή

και σένα αφή προτιμώ να σε σκοτώσω

όσο για την όσφρηση

αυτήν λέω να την κλειδώσω στην ντουλάπα.

Θα αρκεστώ στην όραση που παραπαίει.

Δεν χάλασε κι ο κόσμος δα

για μια πληγή παραπάνω..

 

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top