Fractal

60 Χρόνια Πνευματικής Ζύμωσης στη Λευκάδα των Ποιητών!

Της Ιουστίνης Φραγκούλη – Αργύρη //

 

ioystini

 

Κλείνοντας το 2015 θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα βιβλίο που σημαδεύει τις μνήμες της Λευκάδας με τον πιο εύστοχο τρόπο. Πρόκειται για το λεύκωμα «ΓΙΟΡΤΕΣ ΛΟΓΟΥ &ΤΕΧΝΗΣ ΣΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ (60 ΧΡΟΝΙΑ/ 1955-2015)», το οποίο είναι αφιερωμένο εξαιρετικά στα 60στά γενέθλια του φεστιβάλ Λευκάδας.

 

Πρόκειται για ένα γραμματειακό άθλο, καθώς στις σελίδες του λευκώματος ξεδιπλώνεται η πνευματική ζωή του Ιόνιου νησιού, που πρωταγωνίστησε στην ιδέα των καλλιτεχνικών φεστιβάλ της Ελλάδας, αποτελώντας τον ακρογωνιαίο λίθο της σύγχρονης πολιτιστικής αποκέντρωσης.

Βασισμένο στο αρχειακό υλικό του Δήμου Λευκάδας και δη του Πολιτιστικού Κέντρου και καμωμένο εξ ολοκλήρου από την πολυσχιδή ερευνήτρια  δρα Βιβή Κοψιδά-Βρεττού, το εν λόγω λεύκωμα μέσα από δημοσιεύματα και φωτογραφίες της 60ετίας, προσφέρει ένα φλάσμπακ σε όσα έζησε, ζύμωσε και παρήγαγε η Λευκάδα στην σκηνή των καλοκαιρινών προτάσεών της.

«Σαν βάση χρησιμοποιήθηκε το Λεύκωμα των 50χρονων και την επιμέλεια της νέας έκδοσης, η οποία είναι επαυξημένη και εμπλουτισμένη, καθόσον είναι συμπληρωμένη με τα στοιχεία της τελευταίας 10ετίας, παράλληλα όμως και ξανακοιταγμένη και βελτιωμένη, τόσο σε περιεχόμενο όσο και σε μορφή) ανέλαβαν αφενός μεν η Παρασκευή Κοψιδά φιλόλογος, Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών και Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Λευκάδας, αφετέρου δε, ως προς το λεγόμενο δημιουργικό μέρος της έκδοσης, ο εκδότης Νίκος Θερμός των εκδόσεων Fagotto Books, όπως αναφέρει ο πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου Λευκάδας Σπύρος Αρβανίτης..

«Δεν πρόκειται  για μια απλή επανέκδοση του Λευκώματος των 50χρονων, απλά συμπληρωμένη με τα πεπραγμένα της τελευταίας 10ετίας, αλλά για μια νέα, ουσιαστικά βελτιωμένη σε όλα της τα σημεία, έκδοση των 60 χρόνων των Γιορτών», συμπληρώνει στην επιστολή του επιλόγου.

Διαβάζοντας τον εξαιρετικό πρόλογο της δρος Κοψιδά Βρεττού ανακαλύπτω πραγματικά διαμάντια παρμένα από το χρόνο και πρόσωπα που δεν υπάρχουν πια. Όπως έγραφε η στρατευμένη στις Γιορτές Λόγου και Τέχνης κεφαλονίτισσα Ντιάνα Αντωνακάτου: «Ο γιορτερός Αύγουστος της Λευκάδας δεν είναι ένα τουριστικό κάλεσμα, έχει μέσα του μια μελλοντική προφητεία. Κάποια μακρινή μέρα οι άνθρωποι δεν θα μιλούν μια κατασκευασμένη «Εσπεράντο» αλλά ίσως μια γλώσσα πανανθρώπινη. Τα αγωνιστικά τους προβλήματα λυμένα, η πολεμική τους ανάγκη διοχετευμένη- ας ευχηθούμε- στο Διάστημα κι η ζωή τους δημιουργικά ενωμένη, ν’ ανασαίνει με τέτοια γιορταστικά διαλείμματα σε στίβους άμιλλας και χαράς, όπως αυτός που στήθηκε σ’ ένα άγνωστο ως λίγο πριν, νησί του Ιουνίου».

Ο πρόλογος της δρος Κοψιδά –Βρεττού αποκαλύπτει τα μύχια συστατικά που αποτέλεσαν τον πυρήνα της δημιουργίας και καθιέρωσης των Γιορτών Λόγου και Τέχνης στη Λευκάδα. Ήταν, λοιπόν, η ανάγκη να δοθεί μια τουριστική έλξη στο νησί που είχε σχιστεί στα δύο από την αγριότητα του εμφυλίου και ήταν ανάγκη να συμφιλιωθεί ο κόσμος κάτω από την ενωτική προμετωπίδα του πολιτισμού.

Όπως αναφέρει η ερευνήτρια/φιλόλογος/ιστορικός: «Οι Γιορτές παρεμβαίνουν για μισόν αιώνα την πνευματική και καλλιτεχνική ταυτότητα της λόγιας και λαϊκής παράδοσης του τόπου, ανατέμνουν την ιστορικότητα αυτής της παράδοσης και τα πνευματικά της αιτήματα. Προβάλλουν τη συνέχεια και τη διάρκεια της λογιοσύνης και τη συνομιλία της με τη λαϊκή σκέψη και δημιουργία –ένα continuum «πνευματικότητας» που συνθέτει τη διαχρονία της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας των κατοίκων».

Είναι φανερό πως ο δημιουργός και πρωτεργάτης των Γιορτών Λόγου και Τέχνης, ο αείμνηστος Αντώνης Τζεβελέκης, μαζί με τους παράγοντες του Μουσικοφιλολογικού Συλλόγου Ορφέα εμπνέονται από το όραμα του Άγγελου Σικελιανού για την αναβίωση των Δελφικών Γιορτών. Και είναι επίσης αυταπόδεικτο πως η βαριά σκιά των ποιητών του τόπου, Αριστοτέλη Βαλαωρίτη και Άγγελου Σικελιανού, στοίχειωσε μέσα στους ηγέτες του πνευματικού πυρήνα την θέληση να υπερνικηθούν όλα τα εμπόδια για τη δημιουργία ενός διαχρονικού πολιτιστικού Αύγουστου που παίρνει σάρκα και οστά το 1955.

Το λεύκωμα, που διατρέχει εξήντα χρόνια παρουσίας των Γιορτών Λόγου Τέχνης, εστιάζει στα πρόσωπα, στις εκδηλώσεις, στην ανάδειξη ταλέντων από την όσμωση εκεί στα ταπεινά παρτέρια του φεστιβάλ της πλατείας. (Αγνή Μπάλτσα, Κυριάκος  Σφέτσας κλπ) .

Προσφέρει πλούσιο φωτογραφικό υλικό από εκδηλώσεις και ένα αναλυτικό πισωγύρισμα στον Αύγουστο του 1965 όταν η θρυλική Μαρία Κάλλας σηκώθηκε αυθορμήτως και τραγούδησε στην πλατεία αφήνοντας άφωνο το πλήθος και πλημμυρίζοντας με την τεράστια φωνή της το χώρο και το χρόνο.

Μαρτυρίες, ρεπορτάζ, προγράμματα των εκδηλώσεων δίνουν περισσότερο βάρος στις Γιορτές Λόγου, στα φιλολογικά συνέδρια, στα αφιερώματα προς τους ποιητές και πεζογράφους παρά προς το φολκλορικό φεστιβάλ, που αποτέλεσε πρωτοποριακό υλικό για την εποχή του.

Το κλείσιμο του επικού λευκώματος περιλαμβάνει μια επιστολή του προέδρου του Πνευματικού Κέντρου, Σπύρου Αρβανίτη ο οποίος μιλάει για το μέλλον των Γιορτών και της επιμελήτριας της  έκδοσης δρος Βιβής Κοψιδά-Βρεττού, η οποία αποτίει φόρο τιμής σε όσους πρωταγωνίστησαν στο φεστιβάλ αλλά και σε όσους συνέβαλαν στη συγκέντρωση του ερευνητικού υλικού της.

Καλή Χρονιά και εύχομαι το 2016 να φέρει νέο αέρα στις Γιορτές Λόγου και Τέχνης της Λευκάδας!!!

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top