Fractal

Τέσσερα ποιήματα

Της Αγάθης Ευαγγελοπούλου // *

 

 

 

 

ήττα έτσι κι αλλιώς

 

να αποτινάξει από πάνω της

τη σκοτεινή του κόσμου του ματιά

πόθησε

 

έκλεισε τα πορτόφυλλα

ήδη χωρίς να σκέφτεται

την αγκαλιά του εκείνη

νησί της θλίψης της,

της αγάπης,

 

μακρινό εκεί.

 

 

 

ασταμάτητα χτυπάνε τα φτερά

 

πάλευα,

τον χτυπούσα,

ούρλιαζα να μη σε πλησιάσει,

τον μάτωνα,

τον έσπρωχνα

 

Αυτός

 

θεραπευόταν

ερχόταν πάλι

βράχος

σίγουρη άφιξη

αμετάκλητη.

 

 

  

ακινησία

 

έσπρωχνε τ’ άστρο

να κυλήσει

να κουνηθεί  έστω

να πλησιάσει

-λίγο-

την έναστρη νύχτα

 

τίποτε,

μαρμάρωσε

δάκρυα ρίχνανε οι ήλιοι

μωβίσανε

τα σύννεφα έγιναν ανάρπαστα

 

 

 

σώματα φωτεινά

 

αυτοί ,

πλατάνια,

σκάβουν οι ρίζες τους,

τη γη μυζούν

 

αυτοί,

βοριάδες,

νοτιάδες,

χτυπιούνται στις βουνοκορφές,

συνεχίζουν

 

αυτοί,

ποτάμια,

λίμνες,

θάλασσες,

μέσα τους κολυμπάμε

έναστροι ουρανοί

 

 

 

Η Αγάθη Ευαγγελοπούλου γεννήθηκε και ζει στην Κατερίνη. Σπούδασε Φιλοσοφία και Παιδαγωγική, Δημιουργική γραφή, Ανοικτή και εξ αποστάσεως Εκπαίδευση. Γράφει ποίηση, διηγήματα και παιδικές ιστορίες.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top