Fractal

22 συγγραφείς προτείνουν για το Fractal 66 βιβλία: Από την Διδώ Σωτηρίου στον Πολ Όστερ

 

SummerbooksΤα περισσότερα, της τελευταίας χρονιάς. Αν και όχι απαραίτητα. Βιβλία αγαπημένα παντός καιρού γιατί άποψη και επίγνωση: ό,τι διαβάζουμε τον Χειμώνα, τα ίδια ή και παρόμοια, διαβάζουμε και το Καλοκαίρι. Ο καθένας μας, αλλού αναπαύεται, αλλιώς λυτρώνεται, αλλού «καθρεφτίζεται» και η ανάγνωση είναι και γνώση και πορεία.

Οι συγγραφείς: Μαρία Ξυλούρη, Εύα Στάμου, Μαρία Λαμπαδαρίδου – Πόθου, Λίτσα Ψαραύτη, Μάνος Ελευθερίου, Πέτρος Τατσόπουλος, Γιώργος Γλυκοφρύδης, Κυριάκος Αθανασιάδης, Κατερίνα Καριζώνη, Πέρσα Κουμούτση, Ζέφη Κόλια, Κώστας Αρκουδέας, Μάνος Κοντολέων, Ελένη Γκίκα, Χρύσα Σπυροπούλου, Τέσυ Μπάιλα, Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, Κατερίνα Μαλακατέ, Μάιρα Παπαθανασοπούλου, Δημήτρης Καρύδας, Δημήτρης Σωτάκης και Αργυρώ Μαντόγλου προτείνουν και ο Πολ Όστερ, απ’ ό,τι φαίνεται, κατά κράτος νικά [δεν αντικαταστήσαμε τίποτα!]  Καλόν Ιούλη να έχουμε!

Ε.Γκ.

 

XilouriΜαρία Ξυλούρη:

«Η τριλογία της Νέας Υόρκης» του Πολ Όστερ, Μετάφραση: Σταυρούλα Αργυροπούλου, Εκδόσεις «Μεταίχμιο»
Τρία υπαρξιακά νουάρ που κουμπώνουν μεταξύ τους και μετατρέπουν το κλασικό ερώτημα «Ποιος το έκανε;» σε «Ποιος είσαι εσύ που ρωτάς;». Ο Φάνσοου, ο Κουίν και ο Στίλμαν φιγουράρουν στο εικονοστάσι των αγαπημένων μου λογοτεχνικών χαρακτήρων.

«Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν» του Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες, Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης, Εκδόσεις «Ίκαρος»
Ο αφηγητής επιζεί μιας δολοφονικής επίθεσης· ο μυστηριώδης φίλος του, όχι. Και τώρα πρέπει να ανακαλύψει ποιος πραγματικά ήταν εκείνος ο άνθρωπος – αλλά και ποιος είναι, τελικά, και ο ίδιος. Διαβάζοντάς το έχεις συχνά την αίσθηση ότι ο Πολ Όστερ άφησε τη Νέα Υόρκη και περιφέρεται στη Μπογκοτά.

«Εμείς τα θηρία» του Τζάστιν Τόρες, Μετάφραση: Θωμάς Σκάσσης, Εκδόσεις «Πατάκης»
Μια όμορφη και άγρια ιστορία ενηλικίωσης, σχεδόν σα μαχαιριά. Η αφήγηση ξεκινάει από το «εμείς» τριών αδελφών που μεγαλώνουν μαζί, σχεδόν σαν ένα τρικέφαλο πλάσμα, για να καταλήξει στο «εγώ» του μικρότερου των τριών, ο οποίος αυτονομείται σταδιακά και επίπονα.

 

StamouΕύα Στάμου:

«Παλατινή Ανθολογία» (Βιβλίο Πέμπτο). Μτφ. Γιώργος Κεντρωτής, Εκδ. «Gutenberg»
Ποιητικά αποστάγματα για τον έρωτα και την επιθυμία στην σημαντικότερη λογοτεχνική ανθολόγηση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.

«Ο φόβος» του Αντώνη Χατζημωυσή. Εκδ. «Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης»
Όταν η φιλοσοφία αναδεικνύει τις άδηλες όψεις ενός συναισθήματος που όλοι έχουμε βιώσει.

«Επιστροφή στη Βαβυλώνα και άλλες ιστορίες» του Francis Scot Fitzgerald, Μτφ: Άρης Μπερλής, Εκδ. «Άγρα»
Εξαιρετικά δείγματα λογοτεχνίας χαρακτήρων από έναν κορυφαίο στυλίστα του είδους.

 

LampadaridouΜαρία Λαμπαδαρίδου- Πόθου:

Το βιβλίο του Οδυσσέα Ελύτη «Ιδιωτική Οδός» των εκδόσεων «Ύψιλον», για τον έξοχο ποιητικό λόγο με τον οποίο περιγράφει κάποιες ιδιωτικές στιγμές της προσωπικής του ζωής.

Την αξεπέραστη ποίηση του T.S.Eliot «Η Έρημη Χώρα» των εκδόσεων Ίκαρος, που δίνει την ερήμωση της ζωής μας μέσα στον χρόνο αλλά και τα συντρίμμια που βλασταίνουν

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που τώρα διαβάζω και βρίσκω στην πολύ ανθρώπινη και ελεγειακή γραφή του όλα τα επίπεδα της ζωής και της μοίρας. Είναι το «Λιωμένο μολύβι» του Έλληνα συγγραφέα Πασχάλη Πράντζιου και είναι των εκδόσεων Ωκεανίδα.

 

PsaraytiΛίτσα Ψαραύτη:

«Δεκατρία γιατί» του Τζέυ Άσερ. Μετάφραση: Αργυρώ Πιπίνη. Εκδ. «Πατάκη»
Δυο εβδομάδες πριν, η νεαρή Χάννα αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή της. Ως τότε κανείς από τους φίλους και τους δικούς της δεν είχαν καταλάβει το λόγο. Ο φίλος της, ο Κλέυ έχει στα χέρια του εφτά κασέτες με τη φωνή της Χάννα που εξηγεί τους δεκατρείς λόγους που την οδήγησαν σ’ αυτή την απόφαση. Ένας από αυτούς είναι και ο ίδιος ο Κλέυ… Δεν άφησα το βιβλίο από τα χέρια μου μέχρι να φτάσω στο τέλος. Με μάγεψε ο καταιγιστικός ρυθμός του, τα πλούσια συναισθήματα, αλλά και η πρωτοτυπία του. Μαθαίνουμε ότι κάποιες φορές ακόμα κα το παραμικρό γεγονός μπορεί να επηρεάσει τη ζωή μας, θετικά ή αρνητικά. Το βιβλίο έχει βραβευτεί με πολλά βραβεία, ήταν 57 εβδομάδες στα ευπώλητα των Νew York Times και έχει μεταφραστεί σε 32 γλώσσες.

«Αγριόδασος» του Κόλιν Μελόυ. Εικονογράφηση: Κάρσιν Έλλις. Μετάφραση: Αργυρώ Πιπίνη. Εκδ. «Πατάκη»
Ένα σμήνος κοράκια αρπάζει το μικρό αδελφό της Πρου και τον μεταφέρει στον Αδιάβατο Αγριότοπο, εκεί που δεν έχει πάει κανείς από τους κατοίκους του Πόρτλαντ, της Πολιτείας του Όρεγκον της Αμερικής. Η Πρου με το φίλο της τον Κέρτις θα τολμήσουν να μπούν στο αγριόδασος και θα συναντήσουν ένα μυστικό τόπο με πλάσματα που πολεμούν μεταξύ τους, προσωπικότητες με σατανικά σχέδια, αλλά και ειρηνικούς μύστες.
Ο γνωστός συγγραφέας Λέμονι Σνίκετ μας πληροφορεί ότι όταν μπήκε στο Αγριόδασος δεν ήθελε να βγεί. Το ίδιο ένιωσα κι εγώ. Οι περιπέτειες που διαδέχονται η μια την άλλη κόβουν την ανάσα, γίνονται πράγματα τρομακτικά που δεν τα βάζει ο νους του ανθρώπου. Τα παιδιά θα το λατρέψουν.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι και τα δυο βιβλία που προτείνουμε τα έχει μεταφράσει με το γνωστό άψογο τρόπο της η συγγραφέας και μεταφράστρια Αργυρώ Πιπίνη, γεγονός που κάνει τα βιβλία ακόμα πιο διαβαστερά.

«Το παιδί και το άλογο» του Ρούπερτ Άιζακσον. Μετάφραση: Μάρα Μοίρα. Εκδ. «Πατάκη»
Ο γιός του συγγραφέα, ο Ρόουαν έχει αυτισμό. Μια μέρα το παιδί θα επικοινωνήσει με μια φοράδα. Ενθουσιασμένος ο πατέρας του αρχίζει να ιππεύει μαζί με το αγόρι και με μεγάλη χαρά διαπιστώνει ότι ο Ρόουαν βελτιώνεται εντυπωσιακά. Ο Ρούπερτ μαθαίνει ότι στη μακρινή Μογγολία υπάρχουν παραδοσιακοί θεραπευτές που μπορούν να βοηθήσουν το γιό του και μαζί με τη γυναίκα του ξεκινούν ένα εκπληκτικό ταξίδι ιππεύοντας άλογα, γεμάτο περιπέτειες, προκλήσεις, αλλά και όμορφα και παράξενα γεγονότα. Η ιστορία είναι αληθινή και δείχνει πως ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές μπορούμε να ανακαλύψουμε τη χαρά. Και το κυριότερο, ότι μπορεί κανείς να θεραπευτεί με τους πιο παράξενους και άγνωστους τρόπους και να αλλάξει τη ζωή του.
Μυστικισμός, μυστήριο, συγκίνηση, μια ιστορία αγάπης και πίστης που καθηλώνει τον αναγνώστη. Έξοχη η μετάφραση της Μάρας Μοίρα.

 

gikaΕλένη Γκίκα:

«Η εσωτερική εμπειρία» του Ζωρζ Μπατάιγ, Μετάφραση: Ξενοφών Κομνηνός, Εκδ. «Ίνδικτος», σελ. 209
Γιατί είναι βίωμα, ποίηση, φιλοσοφία, θεοσοφία και θέαση πέρα απ’ τα όρια. Επειδή είναι όσοι υπήρξαν, εκείνος ο πάσχων, συλλογική μνήμη και η ψυχή της γης. Το Μαρτύριο μαζί με την Λύτρωση, το μεγάλο στοίχημα που είναι πάντοτε με τον εαυτό μας. Η θυσία και το θαύμα μαζί.

«Η τριλογία της Νέας Υόρκης» του Πωλ Όστερ, Μετάφραση: Σταυρούλα Αργυροπούλου, Εκδ. «Μεταίχμιο», σελ. 432
«Γυάλινη πόλη», «Φαντάσματα», «Το κλειδωμένο δωμάτιο». Τρεις ιστορίες που αποτελούν το κλειδί του οστερικού σύμπαντος, αποκαλύπτουν τον γρίφο της γραφής, την ύπαρξη των ηρώων, τον συγγραφέα που είναι ταυτοχρόνως ο εαυτός του και ο άλλος, ο ήρωας που ενίοτε παραμένει ο μόνος αληθινός. Η ανθρώπινη συνθήκη σε μια Πόλη που παραπέμπει στην μυθολογική Βαβέλ.

«Άπαντα τα πεζά [Ι] & Άπαντα τα πεζά [ΙΙ]» (δύο τόμοι), «Ποιήματα» του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης (πεζά), Δημήτρης Καλοκύρης (ποιήματα), Εκδ. «Πατάκη», σελ. 598, 486, 304 αντιστοίχως.
Για το Σύμπαν του Μπόρχες όπου συνυπάρχουν Ιστορία, Φιλοσοφία, Θρησκειολογία, Μυθολογία, Λογοτεχνία και τα προσωπικά του σύμβολα που έγιναν σύμβολα για όλους όσους ακολουθούν. Για τον λαβύρινθο και τους καθρέφτες του, για το άλεφ και το γκόλεμ, για την εικόνα μέσα από την εικόνα και για τον εαυτό μέσα στον εαυτό, γι’ αυτό που είναι και για εκείνο που υπάρχει. Για τον χρόνο και για την αιώνια επανάληψη. Για την μαγεία της ποίησης που είναι μαγεία θέασης της ζωής.

 

EleftheriouΜάνος Ελευθερίου:

Βρήκα εξαιρετικά και απόλαυσα τα διηγήματα του Ανδρέα Μήτσου «H εξαίσια γυναίκα και τα ψάρια» που κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις «Καστανιώτη». Πολύ όμορφη την ποιητική συλλογή του Γιώργου Κ. Ψάλτη «Παναγιές Ελένες» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τον «Ίκαρο» και ξαναδιάβασα με πολύ αγάπη το υπέροχο βιβλίο του Ασημάκη Πανσέληνου «Τότε που ζούσαμε» που επανακυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο».

 

 

ArkoudeasΚώστας Αρκουδέας:

«Ο πότης» του Hans Fallada, μετ: Έμη Βαϊκούση, εκδ.Κίχλη
Βλέποντας της ζωή του να παίρνει την κάτω βόλτα, ο Έρβιν ξεφεύγει από τη ζοφερή πραγματικότητα και βρίσκει παρηγοριά στο ποτό. Ο Χανς Φάλλαντα παρακολουθεί με συμπόνια τον ήρωά του να τρυπώνει στους λαβύρινθους της ενοχής και της αυτολύπησης και μέσα από το αλκοόλ να ανακαλύπτει τον δρόμο για την ηδονή και την απελευθέρωση από το ασφυκτικό πλέγμα κανόνων που διέπουν τη γερμανική αστική κοινωνία, καθώς εκείνη μπλέκεται όλο και περισσότερο στα δίχτυα του Ναζισμού. Αλκοολικός και ναρκομανής ο συγγραφέας, στη λίστα των ανεπιθύμητων του ναζιστικού καθεστώτος, έγραψε το μυθιστόρημά του εν κρυπτώ μέσα σε άσυλο, υπό στενή επιτήρηση και σε αναπηρικό καροτσάκι, γνωρίζοντας ότι του απομένει λίγη ζωή ακόμα. Αυτό δεν τον εμπόδισε να σκιαγραφήσει με μαεστρία τον ήρωά του, περιγράφοντας τις ψυχολογικές του μεταπτώσεις, μέχρι την τελική κατάρρευση. Ένα βιβλίο-κραυγή απόγνωσης για την εξάρτηση και την ανάγκη του ανθρώπου για ελευθερία.

«Η μοναξιά της ασφάλτου» του Δημήτρη Μαμαλούκα, εκδ. Κουκουνάρι
Νέος συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας ο Δ. Μαμαλούκας, νέες οι εκδόσεις Κουκουνάρι, οι οποίες συνοδεύουν (επιλεκτικά) την εν λόγω έκδοση με CD που περιέχει τα τραγούδια που «ακούγονται» στο βιβλίο. Κινηματογραφικός ρυθμός, νουάρ ατμόσφαιρα και συνεχείς ανατροπές σε μια πόλη που είναι και δεν είναι η Αθήνα, πνιγμένη στην ομίχλη, με ήρωες που μοιάζουν με σκιές και φαντάσματα να περιφέρονται στη γκρίζα άσφαλτο. Ο συγγραφέας διεισδύει στα σκοτεινά βάθη των ηρώων του προκειμένου να καταδείξει την αποξένωσή τους και την τραγικότητά τους. Η αρρώστια του περιβάλλοντος μολύνει τα πάντα. Κανείς δεν είναι αθώος. Όλοι είναι ένοχοι γι’ αυτό που συμβαίνει ή που πρόκειται να συμβεί. Παρότι διαφορετικών προθέσεων και αντιλήψεων οι ήρωες του βιβλίου, κινούνται τυφλά μες στην ομίχλη και συναντιούνται απρόσμενα στο τέλος, σ’ ένα καθοριστικό φινάλε, με την πλήρη απουσία νοήματος να συμπληρώνει τις κινήσεις τους και να κρατά τον αναγνώστη μακριά από κάθε είδους διδακτισμό.

«Όλεθρος – Η Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο» του Keith Lowe, μετ: Ιωάννης Χαλαζιάς, εκδόσεις Ψυχογιός
Όλοι εμείς που (δίκαια) διαμαρτυρόμαστε για την αναιμική δημοκρατία στην Ευρώπη, πρέπει να διαβάσουμε αυτό το βιβλίο για να δούμε πού βρισκόταν η γηραιά ήπειρος πριν από 70 χρόνια και να αναλογιστούμε πόση απόσταση χρειάστηκε να διανύσει προκειμένου να μετατραπεί σε μια ήπειρο ειρήνης. Μετά τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, στην Ευρώπη δεν είχε απομείνει τίποτα. Οι βασικές υποδομές στα περισσότερα κράτη είχαν καταστραφεί. Δεν υπήρχαν νοσοκομεία, ιατρεία, σχολεία, πανεπιστήμια. Δεν υπήρχαν καταστήματα, εργοστάσια, επιχειρήσεις μικρές και μεγάλες. Δεν υπήρχαν καν τράπεζες. Ούτε και ασφάλεια υπήρχε. Άνθρωποι στα όρια της εξαθλίωσης περιφέρονταν στους δρόμους αναζητώντας λίγη τροφή και επιτίθονταν σε οποιονδήποτε έβλεπαν για να τον ληστέψουν. Έννοιες όπως η αξιοπρέπεια, η ακεραιότητα, η υπερηφάνεια, είχαν χάσει τη σημασία τους. Ο φόβος, ο ακραίος κυνισμός και η μνησικακία κυριαρχούσαν, ενώ η κοινή λογική θεωρείτο σπάνιο αγαθό. Εντούτοις, δεν ήταν όλα μαύρα. Ένας άνεμος ανεξαρτησίας άρχιζε να διαπερνά τη ρημαγμένη ήπειρο. Προσπαθώντας να σταθούν ξανά στα πόδια τους, οι άνθρωποι έκαναν αυτό που έκαναν κάθε φορά που έκλεινε ένας ολέθριος κύκλος: όνειρα για το αύριο.

 

tatsopoulosΠέτρος Τατσόπουλος:

«Σπάνιες γαίες» της Σώτης Τριανταφύλλου, εκδ. «Πατάκης»
Η Σώτη Τριανταφύλλου αξιοποιεί το παρισινό μεταπτυχιακό της στο τμήμα Ρωσικών Σπουδών και μας ξεναγεί στην «αχαρτογράφητη» Σοβιετική Ένωση, με κεντρικό (αντι)ήρωα τον Πραβιέν Σεργκέγεβιτς Μακάρεφ, έναν ιδιόρρυθμα “κανονικό” άνθρωπο σε μια ταραγμένη εποχή. Μου θύμισε το ρεζουμέ από το “Catch-22” του Τζόζεφ Χέλερ: είναι σαφής ένδειξη ψυχικής υγείας εάν θεωρείσαι τρελός σε τρελούς καιρούς.

«Νίκη» του Χ.Α.Χωμενίδη, εκδ. «Πατάκης»
Ο Χρήστος Χωμενίδης αντλεί υλικό από τη συναρπαστική οικογενειακή του ιστορία -η Νίκη είναι η μυθιστορηματική περσόνα της συνονόματης μητέρας του- και ρίχνει ένα “αγαπησιάρικο” βλέμμα πάνω στην πολύπαθη -άλλοτε ηρωική, άλλοτε ξεροκέφαλη- ελληνική Αριστερά. Το πιο τρυφερό του βιβλίο.

«Ο φερετζές και το πηλήκιο» του Παύλου Τσίμα, εκδ. «Μεταίχμιο»
Ο Παύλος Τσίμας αφηγείται την άγνωστη κι εν πολλοίς “σουρεαλιστική” ιστορία της ελληνικής δημόσιας τηλεόρασης, από τα “προϊστορικά” χρόνια του Μεταξά και της Κατοχής έως τη δικτατορία των συνταγματαρχών και το βίαιο κλείσιμο της ΕΡΤ πέρυσι τον Ιούνιο. Ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών και απολαυστικό ανάγνωσμα.

 

KontoleonΜάνος Κοντολέων:

Το μυθιστόρημα του Ισίδωρου Ζουργού «Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο» από τις εκδόσεις «Πατάκη».

Το καινούργιο βιβλίο του Μίλαν Κούντερα «Η γιορτή της ασημαντότητας» από τις εκδόσεις «Εστία».

Το μυθιστόρημα της Σάρα Ουότερς «Χείλη σαν βελούδο» από τις εκδόσεις «Καστανιώτη».

 

 

 

KoliaΖέφη Κόλια:

«Μέρες και νύχτες που δεν ήταν δικές μας» της Ελισάβετ Παπαδοπούλου, εκδ. «Καστανιώτης»
Η ενηλικίωση μιας οικογένειας μέσα από την ενηλικίωση μιας χώρας’ ταυτόχρονα μια μεγάλη ιστορία αγάπης. Μια ιστορία που κινείται ανάμεσα στον ρεαλισμό και την φαντασία, με φόντο την Ελλάδα της ψεύτικης ευημερίας και την έρημο της ακριτικής επαρχίας των ετών 1975-1995. Μεστό και πυκνό γράψιμο, δυνατό ανάγνωσμα για διακοπές και όχι μόνο.

«Ο Μεγάλος Θάνατος του Βοτανικού» του Δημήτρη Μαμαλούκα, εκδ. «Κουκουνάρι»
Ποτέ άλλοτε μια ληστεία δεν έμοιαζε τόσο γοητευτική και ποτέ δεν κατέληξε σε μεγαλύτερο μακελειό. Δυο αδέλφια με το μίσος φωλιασμένο ανάμεσά τους, η μανία της εκδίκησης και ένας έρωτας που νικιέται: Ένα σκληρό αστυνομικό θρίλερ που διαβάζεται με υψηλό δείκτη αντηλιακής προστασίας.

«Ηλέκτρα» της Διδώς Σωτηρίου, εκδ. Κέδρος 2014
Η Διδώ και η Ηλέκτρα ήταν φίλες’ δυο από εκείνα τα ηρωικά κορίτσια την εποχή της Αντίστασης. Εβδομήντα χρόνια μετά την άγρια δολοφονία της Ηλέκτρας Αποστόλου και δέκα χρόνια από τον θάνατο της ίδιας της συγγραφέως, έρχονται στο φως οι απολαυστικές αφηγήσεις της Διδώς γύρω από τις αποστολές που ανέθετε το Κόμμα στις δυο τους και άλλες επικίνδυνες αλλά και αστείες στιγμές τους. Συγκλονιστική, όπως πάντα.

 

AthanasiadisΚυριάκος Αθανασιάδης:

«Ρετροσπεκτίβα» του Αβραάμ Β. Γεοσούα (μυθιστόρημα), μετ: Μάγκυ Κοέν, εκδ. «Πόλις»
Βραβευμένο με το γαλλικό Médicis ώς το καλύτερο ξένο μυθιστόρημα του 2012, το σπουδαίο αυτό έργο ενός από τους μεγαλύτερους Ισραηλινούς συγγραφείς συνδιαλέγεται με τη ζωή και την τέχνη, με τα κρίσιμα ερωτήματα που διαρκώς γεννιούνται σε όποιον ενδύεται το ρόλο του δημιουργού, ή του ακροατή, του θεατή, του αναγνώστη —δηλαδή στον καθένα μας—, ανεγείροντας ένα οικοδόμημα ακριβού στοχασμού, εύστοχης ψυχολογικής ανατομίας χαρακτήρων και, εντέλει, υψηλότατης αναγνωστικής εμπειρίας.

«Κύριε Διοικητά» του Romain Slocombe (μυθιστόρημα), μετ: Έφη Κορομηλά, εκδ. «Πόλις»
Ένα συνταρακτικό ανάγνωσμα που ξεδιπλώνει με ανατριχιαστική λεπτομέρεια και φλούδα-τη-φλούδα, σαν το κρεμμύδι που καίει τα μάτια, την αδιανόητη φυλετική έχθρα που μπορεί να τρέφει ένας (ακόμη και εξαιρετικά καλλιεργημένος) άνθρωπος απέναντι στην ίδια την ανθρωπότητα ως σύνολο, ή στην ίδια τη ζωή και τον πολιτισμό, και ταυτόχρονα ένα αφόρητα επίκαιρο έργο που μιλά έξω από τα δόντια στο ελληνικό κοινό για το άγος της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, μολονότι αναφέρεται στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Γαλλία.

«Η τριλογία της Νέας Υόρκης» του Paul Auster (νουβέλες), μετ: Σταυρούλα Αργυροπούλου, εκδ. «Μεταίχμιο»
Ένα βιβλιοφιλικό νέο-νουάρ αφήγημα δομημένο σε τρία διακριτά και αλληλοσυμπληρούμενα μέρη —για πρώτη φορά επίτομο στη γλώσσα μας— από έναν σαγηνευτικό και άκρως πρωτότυπο συγγραφέα (σίγουρα στο top-10 των εν ζωή Αμερικανών πεζογράφων), με ευρωπαϊκό πλαίσιο αναφοράς και κουλτούρα αλλά και με ρίζες ταυτόχρονα στο μεγάλο αμερικανικό μυθιστόρημα του 19ου αιώνα, και βαθύτατα νεοϋορκέζικο ταυτόχρονα, που περιγράφει μια από τις πιο ευφάνταστες ιστορίες με ντετέκτιβ που θα μπορούσε κανείς να επινοήσει.

 

KarizoniΚατερίνα Καριζώνη:

«Στους δρόμους του Καϊρου, περίπατος με τον Ναγκίμπ Μαχφούζ» της Πέρσας Κουμούτση, εκδ. «Ψυχογιός»
Πρόκειται για ένα τρυφερό και συγκινητικό αφήγημα που ξετυλίγεται στην Αίγυπτο λίγο πριν απ’ την διάλυση της εκεί ελληνικής παροικίας. Βασισμένο σε πραγματικά-ιστορικά γεγονότα περιγράφει τα παιδικά και νεανικά χρόνια της Αιγυπτιώτισσας Πέρσας Κουμούτση και την μοιραία- σχεδόν μεταφυσική- συνάντηση και σχέση της με τον νομπελίστα συγγραφέα Ναγκίμπ Μαχφούζ που την οδήγησε αργότερα στην μετάφραση του έργου του.

«Το τέλος του γαλάζιου ρόδου» της Ελένης Πριοβόλου, εκδ. «Καστανιώτη»
Ένα βιβλίο που αποτελεί κατάθεση ζωής και ταυτόχρονα το τελευταίο μέρος μια μεγάλης τριλογίας που άρχισε με το βραβευμένο μυθιστόρημα «Όπως ήθελα να ζήσω» και συνεχίστηκε με το «Για το όνειρο πώς να μιλήσω». Η αφήγηση ξεκινάει από τη δεκαετία του‘60 και φτάνει ως τις μέρες μας περιγράφοντας με καταιγιστικό τρόπο την ιδεολογική περιπέτεια μιας γενιάς που πέρασε απ΄ την εξέγερση στην κοινωνική ενσωμάτωση για να καταλήξει στην πολιτική αμηχανία.

«Κλινικά απών» της Χλόης Κουτσουμπέλη, ποιήματα, εκδ. «Γαβριηλίδης»
Καθαρόαιμη ποίηση, γεμάτη συμβολισμούς, ιστορίες με ιππότες, κατεψυγμένους έρωτες, σκονισμένα νυφικά, τόπους όπου δεν υπάρχουν εποχές και τα ψαλίδια κόβουν αθόρυβα το μαλακό κουνουπίδι του μυαλού. Πρόκειται για έναν υπέροχο ποιητικό, αλλά ταυτόχρονα δαιμονικό κόσμο ειδώλων που μαγεύει τον αναγνώστη και φέρει την υπογραφή της γνωστής Θεσσαλονικιάς ποιήτριας Χλόης Κουτσουμπέλη.

 

mantoglouΑργυρώ Μαντόγλου:

Το μυθιστόρημα που με εντυπωσίασε τόσο με τη γραφή του, όσο και με τη θεματική του είναι το «Το τέλος του κόσμου» της Μάρκαρετ Άτγουντ , «Ψυχογιός», (Μτφρ. Έφη Τσιρώνη). Πρόκειται για το τρίτο και τελευταίο μέρος της επικής τριλογίας, όπου οι ήρωες μετά από μια εργαστηριακά κατασκευασμένη πανδημία, επανασυνδέονται με άλλους επιζήσαντες και κτίζουν έναν καταυλισμό προκειμένου να αναστήσουν τον πολιτισμό. Η Άτγουντ δεν περιγράφει μια μελλοντική δυστοπία αλλά το παρελθόν μας, το πέρασμα από την προφορική αφήγηση στο γραπτό λόγο και τη γέννεση του πολιτισμένου κόσμου.

Το «Τελευταία απογεύματα με την Τερέζα» του ισπανού Χουάν Μαρσέ «Πατάκη», (Μτφρ. Μαρία Παλαιολόγου), ένα βαθιά πολιτικό μυθιστόρημα όχι μόνο επειδή παρουσιάζεται η πάλη των τάξεων, οι προύχοντες και οι αδικημένοι, αλλά κυρίως επειδή αποδίδεται το «αγεφύρωτο χάσμα» ανάμεσα στην πραγματικότητα και στην επιθυμία, χάσμα που δεν καταργείται ούτε από τον έρωτα

Και «Το δείπνο» του Χέρμαν Κοχ, «Μεταίχμιο» (Μτφ. Μαρία Αγγελίδου), ένα μυθιστόρημα που παρουσιάζει τον κόσμο μιας σύγχρονης μητρόπολης, έναν κόσμο με αισθητική και καμιά ηθική.

 

GlykofrydisΓιώργος Γλυκοφρύδης:

«Παράφορο Πάθος» του Κώστας Αρκουδέα, εκδ. «Καστανιώτης»
«Ανάλαφρες ιστορίες» του Πέτρου Τατσόπουλου, εκδ. «Καστανιώτης»
«Μεσημβρινές συνευρέσεις» της Εύας Στάμου, εκδ. «Μελάνι»
Αποφάσισα να αναφέρω τρία πολύ σύγχρονα Ελληνικά βιβλία Ελλήνων συγγραφέων. Είναι εύκολο το ξένο βιβλίο ως πρόταση, δεν «θίγεις» κανέναν, δείχνεις απλά τις προτιμήσεις σου. Εν κατακλείδει, πάλι για εσένα μιλάς. Έτσι το βλέπω εγώ, τουλάχιστον, όχι πως έτσι είναι. Λοιπόν, το πρώτο είναι ένα εξαιρετικό λογοτέχνημα που αφηγείται μια ερωτική ιστορία στα όρια που θέλεις να ανατρέψεις τον πλανήτη να γυρίσει αλλιώς να μείνουν όλα μ’ εκείνη. Ή, μ’ εκείνον. Αυτό με άγγιξε πάρα πολύ. Οπότε και το προτείνω. Το δεύτερο είναι ένας Τατσόπουλος που θα έπρεπε να θυμόμαστε. Συγγραφέας πάνω απ’ όλα. Άριστος, δε. Πάντα τον είχα στο μυαλό μου ως αράχνη πάνω από τους ήρωες του, φαντασίωσή μου αυτό, αλλά έτσι τον είχα. Αυτό το συγκεκριμένο, συλλογή διηγημάτων, ανάλαφρων ιστοριών, από τα κλασσικά άσημα, είναι δείγμα αφήγησης. Πρέπει να το είχα τελειώσει, θυμάμαι, σε λιγότερο από κάποιες ώρες. Καλοκαίρι, πάντα. Θυμάμαι, δε, χρόνια τώρα, μία συγκεκριμένη ιστορία. Δεν θα πω ποια. Οπότε και το προτείνω. Το τρίτο είναι ξανά ένα σύνολο διηγημάτων εξαίσια ερωτικών. Αλλά αυτό εδώ εκτός από κυριολεκτικά καινούριο, είναι και η καταβύθιση στον έρωτα στο σώμα, στην σάρκα, στο απόλυτα υλικό. Στην μυρωδιά, και στην γεύση. Και στο μυστήριο.

 

SotakisΔημήτρης Σωτάκης:

«Στίλερ» του Μάξ Φρις, μετ: Αρετή Κοντογιώργη, εκδ. «Κέδρος»
«Ο μίμος των φωνών» του Τόμας Μπέρνχαρντ, μετ: Αλέξανδρος Ίσαρης, εκδ. «Άγρα»
«Ο χειριστής» του Αριστείδη Αντονά, εκδ. «Άγρα»

 

 

περσα4Πέρσα Κουμούτση:

«Το κονάκι του Φιν» του Τζέιμς Τζόις, εκδ. «Ψυχογιός»
«Αλλάζει πουκάμισο το φίδι» του Κώστα Ακρίβου, εκδ. «Μεταίχμιο»
«Φακός στο στόμα» του Χρήστου Χρυσόπουλου, εκδ. «Πόλις»

 

 

 

 

mairaΜάιρα Παπαθανασοπούλου:

«Νοέμβριος» του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, Εκδ. «Πατάκη»
«Η αλήθεια για την υπόθεση Χάρρυ Κέμπερτ» Ζοέλ Ντικέρ, Μετάφραση: Γιάννης Στρίγκος, Εκδ. «Πατάκη»
«Με λένε Μαλάλα» της Μαλάλα Γιουσαφζαί, Μετάφραση: Αύγουστος Κορτώ, Εκδ. «Πατάκη»

 

 

 

OLYMPUS DIGITAL CAMERAΕλπιδοφόρος Ιντζέμπελης:

«Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο» της Άλκης Ζέη, Εκδ. «Μεταίχμιο»
Μνήμες με πολλή αγάπη γραμμένες από μια συγγραφέα που γράφει την ζωή της σαν μυθιστόρημα. Η Άλκη Ζέη απλώνει την ανέμη και μας αφηγείται τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια μέσα από την εξέλιξη και τις αλλαγές που συνέβησαν τότε στην Ελλάδα.

«Τα κακομαθημένα παιδιά της ιστορίας» του Κώστα Κωστή, Εκδ. «Πόλις»
Μια συνοπτική εξιστόρηση της διαμόρφωσης του νεοελληνικού κράτους από τις απαρχές του ως σήμερα. Διαβάζουμε για τις παθογένειες αλλά και τις ιδιαιτερότητες της χώρας μας αλλά και του λαού μας που οι Ευρωπαίοι μας θεώρησαν ως κακομαθημένα παιδιά.

«Η μοιραία Πράγα» του Φίλιπ Κερ, Μετάφραση: Δημήτρης Αθηνάκης, Εκδ. «Κέδρος»
Ένα εξαιρετικό καλογραμμένο μυθιστόρημα. Ο Φίλιπ Κερ καταφέρνει να πλάσει μια ατμόσφαιρα νουάρ που με την παράλληλη δράση, την έντονη γυναικεία παρουσία αλλά και το σασπένς κερδίζει τον αναγνώστη.

 

KarydasΔημήτρης Καρύδας:

«Νοέμβριος» του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, Εκδ. «Πατάκη»
33 διηγήματα. Ο καλύτερος έλληνας στη σύντομη γραφή στην καινούργια του αυτοβιωματική- αυτοβιογραφική δουλειά.

«Το ακατέργαστόν μου» της Αλίκης Ντουφεξή, Εκδ. «Εστία»,
Ίσως το καλύτερο ελληνικό μυθιστόρημα του 2014 από ένα κρυπτώνυμο-η συγγραφέα που δείχνει να ξέρει πολύ καλά τα μυστικά της ”ροζ” λογοτεχνίας.

«Ο καπάτσος» του Leonard Elmore, Μετάφραση: Αντώνης Καλοκύρης, Εκδ. «Άγρα»
Μέσα στον κυκεώνα των αστυνομικών μυθιστορημάτων που μας κατακλύζουν μια διαφορετική ματιά στην πιο κλασική γκανγκεστρική εποχή, μεσοπόλεμος και ποτοαπαγόρευση στο κύκνειο άσμα του αμερικάνου που ”έφυγε” πέρσι. Σαν να… διαβάζεις το Boardwalk empire.

 

tesyΤέσυ Μπάιλα:

«Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο» του Ισίδωρου Ζουργού, εκδ. «Πατάκη»
Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, γραμμένο από έναν ευρηματικό συγγραφέα, για τον κόσμο της επιστήμης, της Ιστορίας, της φιλοσοφίας, της Ιατρικής, της θεοκρατικής αντίληψης, της τέχνης, της επινόησης της γραφής, της συναισθηματικής εξέλιξης. Το βιβλίο αυτό είναι ένα οδοιπορικό στην εξελικτική πορεία του ανθρώπου, μια χαρτογράφηση της ανθρώπινης προσπάθειας να στοχαστεί και ταυτόχρονα να απαντήσει σε θεμελιακά ερωτήματα, ένα ταξίδι στην Ευρώπη του 17ου αιώνα και στον ορθολογισμό που γιγαντώνεται, μια πορεία προς τον πολιτισμό και τις ιδέες του. Ο Ζουργός μέσα από τη σκιαγράφηση του Ματίας αλλά και όλων των ηρώων του- το μυθιστόρημα είναι εξαιρετικά πολυπρόσωπο- σκιαγραφεί μια ζωή συνώνυμη της περιπλάνησης, μια πορεία προς την αυτογνωσία και γίνεται η αφορμή να δούμε από μια διαφορετική οπτική γωνία την ανάγκη του ανθρώπου να ξεφύγει από τον σκοταδισμό.

«Το ελάχιστο Ίχνος» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, εκδ. «Το Ροδακιό»
Πρόσφατα τιμήθηκε με το Βραβείο Πεζογραφίας 2013 του Λογοτεχνικού Περιοδικού Κλεψύδρα, χάρη στην πρωτότυπη πλοκή, τη σκιαγράφηση των απρόβλεπτων χαρακτήρων του και τις αφηγηματικές εναλλαγές που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για να αποδώσει τον χρόνο, τον τόπο και τον τρόπο της ιστορίας. Ο Χατζηγιαννίδης δημιουργεί έναν δραματουργικό κόσμο συμπαγή μέσα στον οποίο κινούνται οι συνειδήσεις των ηρώων, ενίοτε εξεγείρονται και τελικά κατορθώνουν στην αναμέτρησή τους με το παρελθόν να οριοθετήσουν εκ νέου τις προσωπικές τους ισορροπίες. Η απεικόνιση του θεατρικού κόσμου, η αξία της τέχνης στη ζωή και της ζωής στην τέχνη, η αποδοχή της διαφορετικότητας, η ανάγκη διατήρησης εκείνου του ελάχιστου ίχνους που οδηγεί στο παρελθόν και τελικά στην αυτογνωσία είναι μερικά σημεία του βιβλίου που το καθιστούν ένα σημαντικό ανάγνωσμα.

«Συλλαβίζοντας το καλοκαίρι» του Δημήτρη Στεφανάκη, εκδ. «Ψυχογιός»
Μέσα στο κάτοπτρο του ελληνικού καλοκαιριού ο Στεφανάκης δίνει μια ευκαιρία στον Καμύ να δει το τέλος και την αρχή της υπαρκτικής του ταυτότητας, να επαναπροσδιορίσει όλα όσα τη διαμόρφωσαν και να ανακαλύψει εκ νέου τη δύναμη του φωτός και τον συμβολιστικό του ρόλο στις ανθρώπινες πράξεις. Πρόκειται κυριολεκτικά για μια ανέλπιστη ευκαιρία∙ μια μεταπήδηση στο χρόνο, μια επιστροφή με σκοπό την ολοκλήρωση ενός έργου που έμεινε στη μέση με τον θάνατό του, σαράντα ολόκληρα χρόνια πριν. Ο χρόνος όμως είναι περιορισμένος μέσα σε ένα μόλις καλοκαίρι. Αλλά το καλοκαίρι και το άτρωτο ελληνικό φως μεταμορφώνουν και ο Καμύ θα βυθιστεί μέσα στη μεσογειακή ηθική του φωτός και θα αναζητήσει να γευτεί τη διαύγειά της προτού χαθούν όλα μέσα στην αγκαλιά του «φιλάργυρου» χρόνου. Άλλωστε, όπως γράφει ο συγγραφέας: “Καλοκαίρι είναι οι καλαμιές που αντιστέκονται στον αέρα… το παράπονο της γέρικής συκιάς όταν πιέζεις τους άγουρους ακόμα μαστούς της, τα σύκα της, και βγάζουν γάλα. Καλοκαίρι είναι η αλητεία του βλέμματος πάνω στα πεντάρφανα νερά του πελάγους… Τα ορφανά άστρα του νυχτερινού ουρανού… Ο γαλακτώδης ορίζοντας του Ιουλίου…”

 

SpyropoulouΧρύσα Σπυροπούλου:

«Τατιάνα» του Μartin Cruz Smith, , μετάφραση Γιάννης Σπανδωνής, εκδ. «Bell» 2013
Ιστορία βασισμένη στην υπόθεση της Ρωσίδας δημοσιογράφου Άννας Πολιτκόφσκαγια. Δράση και αγωνία.

«Η αλήθεια για την υπόθεση Χάρρυ Κέμπερτ» του Ζοέλ Ντικέρ, μετάφραση: Γιάννης Στρίγκος, «Πατάκης» 2014
Ο Ελβετός συγγραφέας μας μεταφέρει στις Η.Π.Α., όπου η εξαφάνιση μιας κοπέλας αποκαλύπτει εγκλήματα και γίνεται η αφορμή για να έρθουν στο φως οι ανησυχίες των συγγραφέων μπροστά στη λευκή σελίδα.

«Το Παρίσι εν καιρώ ειρήνης» του Gilles Martin-Chauffier, μετάφραση: Γιάννης Στρίγκος, εκεδ. «Πόλις» 2014
Διάφορες εθνότητες- Άραβες, Εβραίοι, Κινέζοι, Αφρικανοί- δρουν στο Παρίσι και κάποιοι εμπλέκονται σε μια υπόθεση απαγωγής, για την οποία θα παρέμβει ο ίδιος ο Νικολά Σαρκοζί!

 

malakateΚατερίνα Μαλακατέ:

«Η τριλογία της Νέας Υόρκης» του Πολ Όστερ. Μετάφραση: Σταυρούλα Αργυροπούλου, εκδ. «Μεταίχμιο»
Επιτέλους και οι τρεις νουβέλες μαζί, στο ίδιο βιβλίο, με νέα μετάφραση, όπως τους αξίζει.

«Άγρια Ακρόπολη» του Νίκου Α. Μάντη. Εκδ. «Καστανιώτη»
Καλογραμμένη, ελληνική επιστημονική φαντασία.

«Expo 58» του Τζόναθαν Κόου. Μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Εκδ. «Πόλις»
Κόου στα καλύτερά του, όπως άλλοτε.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top