Fractal
Home / Σαν σήμερα / 21 Μαΐου – Αλεξάντερ Πόουπ
21/05/2017, 11:37 πμ

21 Μαΐου – Αλεξάντερ Πόουπ

Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα //

 

 

Ο Αλεξάντερ Πόουπ γεννημένος σαν σήμερα το 1688 ήταν Άγγλος ποιητής και κριτικός, δεσπόζουσα λογοτεχνική μορφή του καιρού του. Δύσμορφος και σχεδόν νάνος, άφησε εποχή για τις βιτριολικές επιθέσεις εναντίον συναδέλφων του. Ο Βολταίρος απεφάνθη για τον Πόουπ το 1726: “Ο σπουδαιότερος ποιητής στην Αγγλία και αυτή τη στιγμή στον κόσμο”».

Ο Πόουπ, θηριώδης μεταφραστής της Ιλιάδας και της Οδύσσειας στην αγγλική, θα πετύχει να γίνει ο πρώτος επαγγελματίας ποιητής στην Αγγλία, ο πρώτος γραφιάς δηλαδή που δεν θα έχει ανάγκη από την υποστήριξη μιας οικονομικής πατρωνίας, ενός κρατικού διορισμού ή μιας ιδιωτικής περιουσίας.

Εμβληματικό έργο του το «Περί βάθους», το οποίο υπογράφει με το όνομα μιας συγγραφικής περσόνας, του Μαρτίνους Σκρίμπλερους, με το οποίο υπογράφουν συχνά πυκνά και άλλοι κολοσσοί της αγγλόφωνης λογοτεχνίας (Τζόναθαν Σουίφτ, Τζον Γκέι κ.ά.), αποτελεί μια σατιρική επανάληψη της κλασικής μελέτης της ύστερης αρχαιότητας «Περί ύψους», στο οποίο ο «αναπαριστά με παιγνιώδη σοβαρότητα τον οδηγητικό τόνο του “Περί ύψους” και παραδίδει το σατιρικό του δοκίμιο σ’ ένα κοινό που έχει ήδη προσλάβει ιδιαιτέρως θετικά την αρχαία πραγματεία». [Πηγή:Αγγέλα Γιώτη:«Περί βάθουςΠερί βάθους. Μια πραγματεία του Μαρτίνους Σκρίμπλερους για την τέχνη της βύθισης στην ποίηση»]

Το 1728 δημοσίευσε την “Βλακειάδα” (The Dunciad), επιτιθέμενος βιαιότατα εναντίον των πολυάριθμων εχθρών του, συγγραφέων και κριτικών. Ξέσπασε αληθινός πόλεμος -και όχι μόνο φιλολογικός. Ο Πόουπ έβγαινε από το σπίτι του με δύο πιστόλια στην τσέπη κι ακολουθούμενος από ένα τεράστιο λυκόσκυλο. Εννοείται ότι το βιβλίο έγινε ανάρπαστο.Το 1733 δημοσίευσε το φιλοσοφικό ποίημα “Δοκίμιον περί του ανθρώπου” όπου είναι φανερή η επίδραση του Μπόλινμπροκ, προς τον οποίον άλλωστε απευθύνεται το ποίημα.
Το 1735 αφήνει κατά μέρος την υψιπετή φιλοσοφία και ξαναρχίζει τις λυσσαλέες επιθέσεις κατά των εχθρών του με την αυτοβιογραφική του “Επιστολή προς τον δόκτορα Άρμπουθνοτ”.

Το 1741, πρόωρα γερασμένος, άρχισε να καταρρέει. Η υδρωπικία τον εμπόδιζε να περπατήσει και το άσθμα του δυσκόλευε την αναπνοή. Πέθανε τρία χρόνια αργότερα.
………”Με άλλα λόγια, πεθαίνω με εκατοντάδες καλά συμπτώματα.” (τα τελευταία του λόγια)

Έχει πει:
“Ο άνθρωπος ποτέ δεν θεωρεί τον εαυτό του ευτυχισμένο, παρά μόνο όταν απολαμβάνει αυτά που οι άλλοι θέλουν και επιθυμούν.”

“Έπαινος χωρίς αιτία είναι μεταμφιεσμένη σάτιρα.”
————————–————

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top