✔ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία

Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα //

 

Ελληνική πεζογραφία:

Δημήτρης Καλοκύρης «Η ανακάλυψη της Ομηρικής. Φωτορομάντζο. Εραστής αθανασίας», εκδ. Άγρα, σελ. 195

“Ανακυκλωμένα”τα παλαιότερα βιβλία τού συγγραφέα “Η ανακάλυψη της ομηρικής” και “Φωτορομάντσο”.
Οι αναρίθμητοι βιογράφοι του Ανδρέα Μπρετόν μνημονεύουν συχνά τις περίφημες ανασκαφές στις αχανείς τοποθεσίες όπου άνθιζαν, άλλοτε, τα επίνητρα της Κραταιγόνας και αποκαλύφθηκε στις μέρες μας γάτα ονόματι Ηλικία να χαράζει συλλαβικά τη μυστηριώδη και άφαντη πλέον εντολή: Imprimatur (ήτοι Φύλακες Γρηγορείτε). Την ίδια νύχτα, μάλιστα, προέκυψε το ακαταλόγιστο αξίωμα της “αυτοκαταστροφής των βιβλίων” και άρχισαν να διασπείρονται εκείνα τα θρυλικά φληναφήματα για κάτι κλεψύδρες του κυματικού Μάγου του Ροζ. Ζήσαμε επικίνδυνες μέρες, ασφαλώς· είδαμε με τα μάτια μας εικόνες Ελλήνων ιππέων του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου να εμφανίζονται ξαφνικά σε καθρέφτες κεντρικών ξενοδοχείων της αλλοδαπής και εκείνον τον ακατονόμαστο Νίκωνα να παρασύρεται αμετανόητος σε οράματα και διοράματα μιας μηχανικής ευωδίας με ιδιάζουσα, εκρηκτική φωτογένεια. Αλλά εμείς, μέσω της επουράνιας τυπογραφίας, θα οδηγηθούμε με βεβαιότητα στην ανακάλυψη της Ομηρικής, ίσως δε, και σε άλλες φαντασμαγορίες!
Όλοι διεκδικούν τον κόσμο – Άγνωστο γιατί. Ο φωτογράφος τον αποκτά σε χρόνο παρελθόντα. Ο συγγραφέας σε χρόνο μέλλοντα. Το πεδίο της συνάντησής τους είναι ένα διαχρονικό, πολυτάραχο φωτο/ρομάντσο: Μυθολογίες φωτογραφικών εικόνων. Ιστορίες με λάμψεις. Το λεξιλόγιο του κυνηγού της εικόνας: Οπλίζεις, σκοπεύεις και τραβάς. Εκτελέσεις φωτός. Οι στιγμιαίες φωτογραφίες του βιβλίου αυτού δεν διεκδικούν αναγκαστικά μέρισμα του διογκούμενου θρύλου, υπάγονται όμως στη μυθοπλασία του. Είμαστε οι φωτογραφίες των κεκοιμημένων. Γι? αυτό φωτογραφίζουμε αφειδώς παιδιά.
Ας γίνει τουλάχιστον σαφές ότι τα Επιχειρήματα που συμψηφίζονται με τις φωτογραφίες, μολονότι συνδιαλέγονται, τρόπον τινά, με συγγραφείς άλλων ρυθμών, δεν γράφτηκαν από φωτογράφο, ούτε απευθύνθηκαν σε φωτογραφίζοντες αποκλειστικά. Αλλά ο κόσμος κερδίζεται με απραξία, ισχυρίζεται το Tαό. Εμπράκτως, οι περισσότεροι φωτογραφίζουν με το ένα μάτι κλειστό, εστιάζοντας στο φως. Αυτό το μάτι κατηύθυνε, λίγο πολύ, και τούτα τα κείμενα.

 

Ξένη πεζογραφία:

Tsao Hsueh- Chin «Το όνειρο της κόκκινης κάμαρας ή Η ιστορία της πέτρας», Μετάφραση: Έλλη Λαμπρίδη, εκδ. Gutenberg, σελ. 789

Το σημαντικότερο και δημοφιλέστερο μυθιστόρημα ολόκληρης της κινέζικης λογοτεχνίας με την υπογραφή του Κινέζου “Ντοστογιέφσκι”, “Προυστ” και “Σαίξπηρ”.
Η άνοδος και η πτώση μιας αριστοκρατικής οικογένειας με επίκεντρο ένα ερωτικό τρίγωνο. Κεντρικό πρόσωπο ο Πάο-γιου. Γεννήθηκε με ένα κομμάτι νεφρίτη στο στόμα και τα περισσότερα μέλη της οικογένειας των Τσία, τον θεωρούν προορισμένο για κάτι πολύ σημαντικό. Ο ίδιος μοιάζει όμως να προτιμά να απολαμβάνει απλώς την άνετη ζωή που του προσφέρει ο πλούτος και η θέση της οικογένειάς του, τις σκανδαλιές ή τους καυγάδες με τους συμμαθητές τους, τη θερμή σχέση με αγόρια αρχικά και μετά με τα πολλά όμορφα κορίτσια που συρρέουν στα μέγαρα των Τσία. Ανάμεσα σε αυτές τις κοπέλες ξεχωρίζουν, καθώς περνά ο καιρός, δύο, η Μαύρη Νεφρίτη και η Πολύτιμη Αρετή. Γύρω από αυτά τα τρία πρόσωπα κινούνται τα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους μέλη της οικογένειας, υπηρέτες, φιλοξενούμενοι από διάφορες περιοχές της αχανούς χώρας, συνεργάτες, φίλοι, μάγοι, καλόγριες, βουδιστές και ταοϊστές, σύζυγοι και παλλακίδες, μέλη της αυτοκρατορικής αυλής, θεοί και θεές.
Πολυεπίπεδο με “ιδιοφυή”, όπως τονίζει στον πρόλογο του ο David Hawks, διαπλοκή προσώπων, στάσεων ζωής, φιλοσοφικών δογμάτων, συνηθειών, ερωτικών παιχνιδιών κάθε είδους, σκανδάλων και φανταστικών και πραγματικών γεγονότων, το βιβλίο αποτελεί πεδίο έρευνας και σπουδής που ονομάζεται “redology”. Οι εκατοντάδες μελετητές του το έχουν δει σαν αλληγορία, σαν πολιτική διαμαρτυρία, σαν μανιφέστο του ρεαλισμού, ακόμη και σαν ένα μακρύ μοιρολόι για τη χαμένη δόξα της δυναστείας των Μινγκ, και έχουν αναγνώσει μέσα του πραγματικά πρόσωπα με πρώτο του συγγραφέα του Τσάο Χσούε-τσιν, ο οποίος προερχόταν από μια οικογένεια με ιστορία που θυμίζει τους Τσία. Για τα εκατομμύρια Κινέζους είναι ένα μυθιστόρημα «φετίχ» που, από 1792 που πρωτοεκδόθηκε. διαβάζουν και ξαναδιαβάζουν με το ίδιο πάθος και ακόμα και η πρόσφατη τηλεοπτική μεταφορά του πραγματοποίησε ρεκόρ θεαματικότητας. Πλούσιο σε πρόσωπα, ιστορίες και πληροφορίες είναι παράλληλα, για μας τους υπόλοιπους, ένα ταξίδι στην αυτοκρατορική Κίνα και τον πολιτισμό της.

Honore de Balzac «Η Μοντέστ Μινιόν», Μετάφραση: Έφη Κορομηλά, εκδ. Gutenberg, σελ. 527

Μια ερωτική περιπέτεια, με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, που δίνει την ευκαιρία στον μεγάλο Γάλλο συγγραφέα να μιλήσει για τη λογοτεχνία και τους λογοτέχνες.
Έναν έρωτα σαν αυτόν των μυθιστορημάτων, κατά προτίμηση με λογοτέχνη, ονειρεύεται η Μοντέστ και αποφασίζει να γράψει σ’ έναν γνωστό ποιητή χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο, για να μην την ανακαλύψουν όσοι έχουν αναλάβει την προστασία της μετά την οικονομική καταστροφή και τη φυγή του πατέρα της. Ούτε όμως η υπογραφή στην απαντητική επιστολή που λαμβάνει είναι αληθινή. Απασχολημένος με την καριέρα του ο ποιητής έχει αναθέσει στον γραμματέα του να ασχοληθεί με τη θαυμάστρια. Οι δύο νέοι ερωτεύονται. Τι θα γίνει όμως όταν πέσουν οι μάσκες και όταν ο ποιητής αποφασίσει να γνωρίσει κι αυτός την κοπέλα και στους θαυμαστές της Μοντέστ προστεθεί κι ένας δούκας;
Πηγή έμπνευσης για τη “Μοντέστ Μινιόν” η πολύχρονη ερωτική ιστορία του ίδιου του Μπαλζάκ με την κυρία Χάνσκα, τη μετέπειτα γυναίκα του, στην οποία την αφιερώνει. Ένα δικό της κείμενο, με πολλές αυτοβιογραφικές λεπτομέρειες, τον ώθησε να γράψει το συγκεκριμένο μυθιστόρημα από την “Ανθρώπινη Κωμωδία”. Ερωτικές περιπέτειες άλλων διάσημων συναδέλφων, με πρώτο τον Γκαίτε, του πρόσφεραν πολλά στοιχεία για να σχολιάσει εμμέσως λογοτεχνικά είδη, συγγραφικές πρακτικές και αισθηματικές σχέσεις και να περιγράψει με απολαυστικό τρόπο “μια μάχη”, όπως έλεγε ο ίδιος, “της πραγματικότητας με την ποίηση, του ιδανικού με το θετικό”.
Τα όσα κρύβονται πίσω από τις περιπέτειες της Μοντέστ, της οικογένειας και των μνηστήρων της, τα περιγράφουν τα επίμετρα της έκδοσης: o Maurice Regard μιλά για τις συνθήκες συγγραφής του έργου και τις απόψεις του Μπαλζάκ, η Laelia Veron ρίχνει τις “μάσκες στον Μπαλζάκ”, ο Pierre Chardon αναλύει την προσωπικότητα και το έργου του μεγάλου συγγραφέα. Την έκδοση εμπλουτίζει και κείμενο του ίδιου του Μπαλζάκ για τον Γκαίτε και τη σχέση με την Μπετίνα φον Άρνιμ.

Henry James «Τι ήξερε η Μέιζι», Μετάφραση: Σώτη Τριανταφύλλου, εκδ. Gutenberg, σελ. 475

Μετά το διαζύγιο των γονιών της η πεντάχρονη Μέιζι γίνεται αντικείμενο οικονομικού διακανονισμού, “δοχείο πικρίας” και των δύο, “δέμα” που στέλνεται από τον έναν στον άλλο σαν βόμβα, με μοναδικό σκοπό να του δυσκολέψει τη ζωή. Την τρυφερότητα και το ενδιαφέρον που δεν τις δείχνουν οι γονείς της η μικρή τα βρίσκει στους νέους συζύγους τους. Μητριά και πατριός νοιάζονται για το κοριτσάκι που γρήγορα αρχίζει να λειτουργεί σαν συνδετικός κρίκος μεταξύ τους. Πατέρας, μητέρα, γκουβερνάντες, νέοι σύντροφοι, μερικοί από αυτούς πιο μόνιμοι και άλλοι περαστικοί, μπλέκονται σε έναν κυκλώνα αντιδικίας, ζήλειας, ερώτων, συμφερόντων και αγάπης, την πορεία του οποίου παρακολουθούμε μέσα από τα μάτια της Μέιζι.
Ο Henry James δεν δραματοποιεί, ούτε αναλύει τα συναισθήματα της Μέιζι. Θέλει να ανακαλύψει τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους και τα όσα συμβαίνουν γύρω της και τη διαδικασία με την οποία προχωρά προς τη στιγμή που θα πάρει μόνη της αποφάσεις για τη ζωή της. “Για την ικανοποίηση του νου και της ψυχής”, γράφει ο ίδιος ο συγγραφέας στον πρόλογο όπου εξηγεί τις αφορμές και τον τρόπο με τον οποίο συνέθεσε το μυθιστόρημα, “η συνείδηση της μικρής έπρεπε να διασωθεί, να γίνει αντιληπτή σαν ένα μητρώο εντυπώσεων· να μην εκτραχυνθεί, να μην κηλιδωθεί, να μην αποστειρωθεί από την άγνοια και τον πόνο”.
Ο κόσμος των “ενηλίκων” με τη ματιά ενός μικρού κοριτσιού που βρίσκεται στο επίκεντρο της διαμάχης των χωρισμένων γονιών του. Ένα εντυπωσιακά σύγχρονο μυθιστόρημα γραμμένο το 1897.

Αγιομπάμι Αντεμπάγιο «Μείνε Μαζί μου», Μετάφραση: Νοέλα Ελιασά, εκδ. Floral Books- Brainfood, σελ. 288

“Αν το βάρος είναι τόσο μεγάλο και κρατά τόσο πολύ, ακόμα κι η αγάπη λυγίζει, ραγίζει, είναι έτοιμη να σπάσει και μερικές φορές σπάει. Αλλά ακόμα κι αν γίνει χίλια κομμάτια στα πόδια σου, δεν σημαίνει πως δεν είναι πια αγάπη”.
Στη Νιγηρία της δεκαετίας του ’80 ένα νέο κι ερωτευμένο ζευγάρι, η Γετζιντέ και ο Ακίν, ξεκινούν την κοινή τους ζωή γεμάτοι όνειρα κι ελπίδες. Αλλά η δυσκολία τους να κάνουν παιδί -και το παραδοσιακό καθεστώς της πολυγαμίας- σφίγγει τον κλοιό της κοινωνίας γύρω τους και τραντάζει τη σχέση τους συθέμελα…
Μέσα στη δίνη των κοινωνικοπολιτικών αναταραχών της εποχής στη Νιγηρία, το “Μείνε μαζί μου” ξεδιπλώνει τις φωνές, τα χρώματα, τις χαρές και τους φόβους του λαού της. Η Αγιομπάμι Αντεμπάγιο υφαίνει μια συγκλονιστική ιστορία για την εύθραυστη αγάπη εντός του γάμου, τη διάλυση της οικογένειας, την οδύνη της απώλειας και τους άρρηκτους δεσμούς που δημιουργεί η μητρότητα. Μια ιστορία για τις απεγνωσμένες μας προσπάθειες να σώσουμε τον εαυτό μας και όσους αγαπάμε από τον πόνο και τη θλίψη.

Janne Teller «Τίποτα», Μετάφραση: Θάνος Καραγιαννόπουλος, εκδ. Οξύ, σελ. 176

“Ο Πιερ Άντον παράτησε το σχολείο τη μέρα που συνειδητοποίησε πως τίποτα δεν άξιζε τον κόπο, αφού έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν είχε σημασία. Οι υπόλοιποι μείναμε. Και παρά τη φιλότιμη προσπάθεια των δασκάλων μας να συμμαζέψουν την τάξη και τα μυαλά μας μετά τη φυγή του Πιερ Άντον, εμείς συνεχίσαμε να σκεφτόμαστε τον Πιερ Άντον. Ίσως γι’ αυτό να εξελίχθηκαν όλα έτσι όπως εξελίχθηκαν”.
Η δανή συγγραφέας Janne Teller ανατέμνει με αλληγορική διάθεση και χειρουργική ακρίβεια την υπαρξιακή αγωνία της όχι και τόσο τρυφερής προεφηβικής ηλικίας σ’ ένα πολυβραβευμένο βιβλίο που δίχασε τη λογοτεχνική κοινότητα όταν κυκλοφόρησε το 2010 και ήταν για χρόνια απαγορευμένο στις βιβλιοθήκες αρκετών ευρωπαϊκών χωρών.

Charles Dickens «Ο σηματωρός», Μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, εκδ. Άγρα, σελ. 55

“Έι ! Εσείς κει κάτω!”
Όταν ο αφηγητής του Ντίκενς στον “Σηματωρό”, την αριστοτεχνική αυτή ιστορία φαντασμάτων, κατεβαίνει, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, στο απόμερο κουβούκλιο, στο πλάι της σιδηροδρομικής γραμμής, συνειδητοποιεί πως έχει βρεθεί “στο πιο απομονωμένο και καταθλιπτικό μέρος που είχε δει ποτέ του”, νιώθοντας “μια ανατριχίλα λες και είχε εγκαταλείψει τον φυσικό κόσμο”.
Η ανησυχία του αποδεικνύεται δικαιολογημένη, αφού ο σηματωρός που ζει εκεί έχει ένα μυστικό: έναν απόκοσμο επισκέπτη που τον έχει προειδοποιήσει ήδη δύο φορές για επικείμενες καταστροφές και τώρα έχει εμφανιστεί και πάλι, προαναγγέλλοντας κάποια συμφορά που κανείς από τους δύο άνδρες δεν είναι σε θέση να προβλέψει ή να κατανοήσει.
“Ο Σηματωρός” είναι το τελευταίο ολοκληρωμένο αριστούργημα του Ντίκενς. Έζησε άλλα τριάμισι χρόνια μετά τη δημοσίευσή του, τα Χριστούγεννα του 1866, αφήνοντας, ως γνωστόν, “Το μυστήριο του Έντουιν Ντρουντ”, το τελευταίο του μυθιστόρημα, ημιτελές. Πρόκειται επίσης για την τελειότερη από τις ιστορίες φαντασμάτων του – ενδεχομένως και την τελειότερη από όλες τις αγγλικές ιστορίες φαντασμάτων.
Η απαρχή της θα πρέπει να αναζητηθεί στο σιδηρόδρομο και στο ρόλο που έφτασε να παίζει στη ζωή του ίδιου του συγγραφέα. Η διαρκής περιέργειά του τον έσπρωχνε να μαθαίνει με κάθε τρόπο τα πάντα για τη λειτουργία του και για τη ζωή εκείνων που εργάζονταν σ’ αυτόν. Το 1857, ο Ντίκενς μαζί με τον φίλο και επίσης μυθιστοριογράφο Wilkie Collins πέρασαν μια ολόκληρη νύχτα ξάγρυπνοι στο σταθμό Κάρλαϋλ, μόνο και μόνο για να διαπιστώσουν τί συνέβαινε εκεί τις πρωινές ώρες.

 

Ποίηση:

Γιάννης Ρίτσος «Πρώιμα ποιήματα και πεζά», εισαγωγική μελέτη- έκδοση κειμένων: Γιώργος Ανδρειωμένος, εκδ. Κέδρος, σελ. 288

Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να συγκεντρώσει και να συζητήσει τα πρώτα δημοσιευμένα (και μόλις δύο αδημοσίευτα) δείγματα γραφής του Ρίτσου, συνδέοντάς τα, παράλληλα, με τις ποικίλες περιπέτειες του βίου του και εντάσσοντάς τα στη σύγχρονή τους πολιτική και πολιτιστική συγκυρία.

Δημήτρης Κοσμόπουλος «Θέριστρον», εκδ. Κέδρος, σελ. 117

Το “Θέριστρον” είναι το ένατο ποιητικό βιβλίο του Δημήτρη Κοσμόπουλου. Πρόκειται για μια εκτενή ποιητική σύνθεση, δομημένη σε τέσσερις ενότητες. Θέριστρον είναι το εργαλείο του θερισμού, το δρεπάνι, αλλά συνάμα και το θερινό ένδυμα. Δημιουργώντας σύγχρονο ποιητικό ιδίωμα, μέσα από την συνομιλία με την έμμετρη αλλά και την μοντερνιστική ποιητική παράδοση, ξετυλίγεται ο θερισμός από τη φθορά του χρόνου και η ανθοφορία της αιωνιότητας. Το πένθος της απώλειας από την αιχμαλωσία στην ειρκτή της ιστορίας συνυπάρχει το αίτημα για νόημα που μπορεί να φωτίσει την ιστορία και τον κόσμο σε παρακλητική και προσευχητική γλώσσα, με ενσωματωμένα θραύσματα από όλο τον πλούτο της γλωσσικής μας παρακαταθήκης.

 

Προσωπικές αφηγήσεις:

Γιώργος Σεφέρης «Μέρες Η’», επιμέλεια: Κατερίνα Κρίκου-Davis, εκδ. Ίκαρος, σελ. 384

Οι “Μέρες Η΄” εκτείνονται από τον Ιανουάριο του 1961 ως και τον Δεκέμβριο του 1963. Καλύπτουν τους τελευταίους μήνες της θητείας του Γιώργου Σεφέρη ως Πρέσβη στη Μεγάλη Βρεταννία και φτάνουν ως τον επαναπατρισμό του και την αναγγελία του Βραβείου Νόμπελ.
Πρόκειται για μια σπάνια καταγραφή των εσωτερικών αναζητήσεων του νομπελίστα ποιητή, αλλά και μια ιδιαίτερη τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής που φωτίζεται μέσα από τις σελίδες του.
Στον τόμο “Μέρες Η΄” περιλαμβάνονται, πέρα από τις εγγραφές του Γιώργου Σεφέρη, εκτενής πρόλογος της επιμελήτριας, σημειώσεις, επίμετρο με συμπληρωματικό υλικό, ευρετήριο προσώπων καθώς και σπάνιο φωτογραφικό υλικό.
Η Κατερίνα Κρίκου-Davis, στον εκτενή σχολιασμό των εγγραφών δίνει εξηγήσεις πραγματολογικού χαρακτήρα και πληροφορίες για τα αμέτρητα πρόσωπα που παρελαύνουν από τις σελίδες, ταυτίζει τις λογοτεχνικές αναφορές, κάνει διευκρινήσεις για τα πολιτικά και πολιτιστικά δρώμενα της εποχής, ενώ παράλληλα επισημαίνει τις αντιστοιχίες που υπάρχουν με άλλα κείμενα του ποιητή.

 

Ιστορία- Βιογραφίες:

Paul Ham «Ο νεαρός Χίτλερ: Πώς τα πρώτα χρόνια της ζωής του διαμόρφωσαν τον Φύρερ», Μετάφραση: Φωτεινή Πίπη, εκδ. Διόπτρα, σελ. 384

Ποιος ήταν στην πραγματικότητα ο Αδόλφος Χίτλερ και ποιοι παράγοντες συντέλεσαν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του;
Ήταν ένα λάθος της φύσης ή ένα ακραίο παράδειγμα δημαγωγού, ο οποίος προσωποποίησε, με τα λόγια και τις πράξεις του, τις πιο σκοτεινές προκαταλήψεις της ανθρωπότητας;
Ο Paul Ham αποφεύγει την επιφανειακή προσέγγισή του ως ψυχοπαθούς-τέρατος και εντρυφεί βαθύτερα στο Φαινόμενο Χίτλερ.
Φωτίζει μια περίοδο στη βιογραφία του Φύρερ που δεν έχει παρουσιαστεί ξανά, εστιάζοντας σε γεγονότα που στιγμάτισαν τα παιδικά χρόνια του, όπως η αγάπη για τη μητέρα και η σύγκρουση με τον πατέρα του, η μεγαλομανία, η απομάκρυνση από την πραγματικότητα όταν αυτό τον βόλευε, ένας εφηβικός έρωτας -χαρακτηριστικός της προβληματικής προσωπικότητάς του-, οι απορρίψεις από τη Σχολή Καλών Τεχνών.
Αποδεικνύει ότι ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος σφυρηλάτησε τον χαρακτήρα του νεαρού Χίτλερ σε όλα τα επίπεδα -ψυχολογικά, συναισθηματικά και πολιτικά-, τροφοδοτώντας την πικρία του και μετατρέποντάς τον σε μια εκδικητική πολιτική μηχανή. Ταυτόχρονα, επιχειρεί να σκιαγραφήσει τα δομικά υλικά του χαρακτήρα του -τo αίσθημα της απέχθειας που ένιωθε, τη διάχυτη επιθετικότητά του, την έμμονη αναζήτηση των ενόχων που “μαχαίρωσαν πισώπλατα” τον αγαπημένο στρατό της Γερμανίας και την έντονη επιθυμία του να βρει τον ρόλο του σε έναν κόσμο που τον είχε απορρίψει-, τα οποία ενίσχυσαν την οργή του για την ήττα της Γερμανίας με τα γνωστά επακόλουθα.
Με πλούσια δημοσιογραφική γραφή, επιχειρείται η σύγκριση της σημερινής εποχής με τις συνθήκες που οδήγησαν στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και η ανάλυση των σύγχρονων ακροδεξιών και φασιστικών κομμάτων. Ο Paul Ham με μια νέα προσέγγιση φέρνει στο φως άκρως συνταρακτικά στοιχεία.

 

Πολιτική:

Ιάσων Πιπίνης «Βενεζουέλα: Από τον Τσάβες στον Μαδούρο», εκδ. Κέδρος, σελ. 320

Ο δημοσιογράφος Ιάσων Πιπίνης ταξίδεψε δύο φορές στη Βενεζουέλα, όπου συνάντησε τον πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο αλλά και τους επικεφαλής της αντιπολίτευσης, ενώ κατέγραψε και τις τεράστιες ελλείψεις σε τρόφιμα και φάρμακα. Επιπλέον, συνομίλησε με αρκετούς από τους λεγόμενους πολιτικούς κρατούμενους.
Οι μαρτυρίες των πρωταγωνιστών και τα άγνωστα ντοκουμέντα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο φωτίζουν το σκοτεινό παρασκήνιο της μεγάλης κρίσης στη Βενεζουέλα.