Fractal

«Μνήμη Μίνωα Πόθου, ενός σεμνού ανθρώπου των γραμμάτων μας»

Γράφει ο Πασχάλης Πράντζιος // *

 

ΜΙΝΟΣ ΠΟΘΟΣΠριν λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή ένας πολύ σεμνός άνθρωπος των γραμμάτων μας, ο Μίνωας Πόθος, και αξίζει να τον κατευοδώσουμε με την αγάπη μας. Καίτοι γεννημένος στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης, τα περισσότερα χρόνια του τα έζησε ανάμεσα στην Αθήνα και στη Λήμνο, όπου ήταν ιδιαίτερα αγαπητός.

 

Παράλληλα με τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις (διετέλεσε επί σειρά ετών εκπρόσωπος της Ελλάδας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και λίγο αργότερα εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικών Υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση), ασχολήθηκε με τη μετάφραση εκλεκτών λογοτεχνικών βιβλίων, από γαλλικά και αγγλικά, και υπήρξε από τους πιο βασικούς μεταφραστές του Ελληνιστή Jacques Lacarière (Μαρία Αιγυπτία, Συγγραφική πορεία, Με τα φτερά του Ίκαρου, Η σκόνη του κόσμου). Ο ίδιος ο Λακαριέρ πολλές φορές του έγραψε πως οι μεταφράσεις του ήταν τα καλύτερα δώρα που του έκαναν ποτέ. Μετέφρασε ακόμα το σπουδαίο βιβλίο «Πέρα από την αγάπη» του Ντομινίκ Λαπιέρ, που αναφέρεται στον αγώνα των γιατρών και νοσηλευτών, όπως η Μητέρα Τερέζα, για την ανακάλυψη του ιού του aids και την περίθαλψη των πασχόντων.

Μετέφρασε, ακόμα, Σέλμα Λάγκερλεφ, Το «Θαυμαστό ταξίδι», Κίπλιν, Μαργκερίτ Ντυράς, Ίαν Τέρλοου, και άλλα, μεταξύ των οποίων θεατρικά έργα και μυθιστορήματα της Μαρίας Λαμπαδαρίδου Πόθου, όπως «Antigone Or The Nostalgia of Tragedy» που παίχτηκε στο πανεπιστήμιο Hayward της Καλιφόρνιας με καλλιτεχνική επιμέλεια της θεατρολόγου Rhoda Kaufman και σε σκηνοθεσία του πανεπιστημιακού καθηγητή Edgardo De La Cruz. Στη συνέχεια το έργο αυτό, σε μετάφραση Μίνωα Πόθου πάντα, συμπεριλήφθηκε στο θεατρικό τόμο των εκδόσεων Guernica του Καναδά, «A woman of Lemnos».

Επίσης, μετέφρασε ένα μονόπρακτο του Σάμουελ Μπέκετ, “Radio Two”, που παρουσιάστηκε από το Ραδιόφωνο της ΕΡΤ και στη συνέχεια δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Θέματα Λογοτεχνίας».

Έγραψε και ένα παιδικό βιβλίο με τίτλο «Ταξίδια πέρα από το Διάστημα», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη το 1986 και έκανε τρεις επανεκδόσεις. Ήταν ιστορίες που έλεγε στο γιο του, όταν ήταν μικρός.

Σε ένα μικρό εξομολογητικό βιβλίο του, «Το θέατρο στη ζωή μου», αναφέρεται στη μεγάλη αγάπη που είχε από παιδί για το θέατρο και, όταν κάποτε βρέθηκε με υποτροφία στην Αμερική, έκανε ιδιαίτερες σπουδές θεάτρου, όμως όπως ομολόγησε μετά, ο αγώνας για την επιβίωση δεν του επέτρεψε να ασχοληθεί όσο θα ήθελε με αυτό. Στο μικρό αυτό βιογραφικό βιβλίο του, δημοσιεύει το μοναδικό θεατρικό έργο που είχε γράψει στα δεκαεπτά του χρόνια με τίτλο «Πέρασαν οι Γερμανοί, δράμα σε τέσσερις πράξεις», ένα έργο που πραγματικά φανερώνει τη θεατρική σπίθα που έκρυβε.

Όταν ανακοίνωσα στη Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου την πρόθεσή μου να γράψω για τη σεμνή παρουσία του Μίνωα Πόθου στα γράμματά μας, απάντησε: «Τόσο πολύ πίστευε στα βιβλία μου αλλά και με βοήθησε να τα γράψω, που σήμερα αισθάνομαι – και είναι δίκαιο να το πω – ότι τα πιο ώριμα και πολύμοχθα βιβλία μου τα οφείλω σ’ εκείνον, οφείλω να πω ακόμα ότι μπόρεσα και τα έγραψα, γιατί εκείνος με ενθάρρυνε και είχε απίστευτη υπομονή».

Εκείνο που χαρακτήριζε τον Μίνωα Πόθο ήταν η βαθιά ευγένειά του, η αχάραγη εντιμότητα που τον διέκρινε και η απέραντη καλοσύνη της ψυχής του.

Καλό σου ταξίδι αγαπητέ μας Μίνωα.

Θα υπάρχεις στη μνήμη μας μέσα από το έργο σου, που ο ίδιος το χαρακτήρισες ταπεινό αλλά και μέσα από τα αγαπημένα σε όλους μας βιβλία της Μαρίας, που όπως είπε η ίδια, χάρη σε σένα γράφτηκαν.

Όμως γι’ αυτό και θα σε ευγνωμονούμε.

 

* Ο Πασχάλης Πράντζιος είναι Φιλόλογος – συγγραφέας

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top