Fractal
Home / Συνεντεύξεις συγγραφέων / Τα μεσαιωνικά μυστικά του Μαρτσέλο Σιμόνι
23/07/2014, 1:21 μμ

Τα μεσαιωνικά μυστικά του Μαρτσέλο Σιμόνι

Συνέντευξη στον Γιάννη Ρουσιά // *

 

marcelloΜπορεί ο Μαρτσέλο Σιμόνι να σπούδασε φιλολογία, να εργάστηκε σαν αρχαιολόγος και τώρα βιβλιοθηκονόμος, αλλά η τύχη και η ζωή του χαμογέλασε… μεσαιωνικά. Μετά από μια σειρά με ιστορικά δοκίμια, οι φόνοι στον Μεσαίωνα, τα μυστήρια και τα μυστικά θα του ανοίξουν τις πόρτες της διεθνούς εκδοτικής αγοράς. Και τα βιβλία του «Ο έμπορος των καταραμένων βιβλίων», «Η χαμένη βιβλιοθήκη του αλχημιστή» και «Ο λαβύρινθος στην άκρη του κόσμου» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Αιώρα» και τις καρδιές των ελλήνων αναγνωστών.

 

-Κύριε Σιμόνι, τα βιβλία σας κινούνται τη χρονική περίοδο του Μεσαίωνα. Ποιος ο λόγος που σας ώθησε να επιλέξετε αυτή τη χρονική περίοδο;

Ο Μεσαίωνας είναι μια πολύ ιδιαίτερη περίοδος καθώς διασυνδέει δύο εποχές, την αρχαία και τη σύγχρονη. Διαφυλάσσει ακόμη τις παραδόσεις του παγανισμού καθώς και χιλιάδες μύθους που θα αφομοιωθούν από τον χριστιανισμό, αλλά την ίδια στιγμή έχει το βλέμμα στραμμένο προς την πρόοδο. Τα Πανεπιστήμια, η γοτθική τέχνη, η εξέλιξη της ιατρικής και των άλλων επιστημών, η ίδρυση των Κοινοτήτων είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία μια μεγάλης πνευματικής εποχής που έχτισε τις βάσεις του Ουμανισμού και της Αναγέννησης. Εάν σήμερα προβληματιζόμαστε βάσει κατασταλαγμένων αρχών του ορθολογισμού, αυτό το οφείλουμε και σε ανθρώπους όπως ο Τζότο, ο Μάρκο Πόλο, ο Πάπας Σίλβεστρος Β’ και ο Μιχαήλ Σκότος. Σε ανθρώπους δηλαδή του Μεσαίωνα.

-Πως δημιουργήθηκε η μορφή του Ιγνάθιο του Τολέδο;

Ήθελα ο πρωταγωνιστής των μυθιστορημάτων μου να είναι διαφορετικός από τους συνηθισμένους «μοναχούς ντετέκτιβ» που βρίθουν σε αυτού του είδους την πεζογραφία. Να γιατί δημιούργησα το προφίλ ενός έξυπνου ανθρώπου αλλά κυρίως «περίεργου». Η περιέργεια είναι ένα από τα πιο σοβαρά αμαρτήματα του Μεσαίωνα, επειδή ωθεί προς την αίρεση και την εξέγερση αλλά κυρίως προς την ελεύθερη σκέψη. Και παρότι οι κοινωνικές νόρμες εξακολουθούν να μας αγκαλιάζουν, πιστεύω ότι σήμερα περισσότερο από ποτέ η ελεύθερη σκέψη δεν είναι μόνο δικαίωμα αλλά και πρωταρχικό μας καθήκον.

-Πόση έρευνα διεξάγετε για το κάθε σας βιβλίο;

Πολλή. Οι ιστορικές λεπτομέρειες είναι πολύ βασικές προκειμένου να προσδώσουν αξιοπιστία και αληθοφάνεια στην υπόθεση των βιβλίων μου. Κάνω πάντα διεξοδική έρευνα πριν τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος. Ωστόσο, πρέπει να προσέχω πάντα ώστε τα ιστορικά νοήματα να μην υπερτερούν της μυθοπλασίας. Παρότι οι σπουδές μου είναι πάνω στην ιστορία και την αρχαιολογία, πάνω απ’ όλα είμαι συγγραφέας θρίλερ και πρωταρχικός μου στόχος είναι να ψυχαγωγήσω τον αναγνώστη.

– Σε κάθε βιβλίο σας υπάρχει τεκμηρίωση των όσων γράφετε. Πόσο δύσκολο είναι να επιτευχθεί αυτό για μια τόσο σκοτεινή περίοδο;

Για να φτάσω πάντα σε ένα αποδεκτό επίπεδο τεκμηρίωσης, συλλέγω πληροφορίες βάσει της δοκιμιογραφίας της εποχής αλλά και των ανάλογων πηγών, προκειμένου να γνωρίσω τη νοοτροπία και τον τρόπο σκέψης της ιστορικής περιόδου με την οποία ασχολούμαι. Είναι σαν να μπαίνεις σε έναν λαβύρινθο. Για να βρεις την έξοδο, πρώτα πρέπει να χαθείς μέσα του.

-Πόσο ισχυρός ήταν ο ρόλος της καθολικής εκκλησίας και της ιεράς εξέτασης εκείνη την εποχή; Και ποιες επιλογές είχαν οι λαϊκοί;

Ο λαβύρινθος στην άκρη του κόσμου διαδραματίζεται το 1229, λίγο πριν την ίδρυση της Ιεράς Εξέτασης. Να γιατί στις σελίδες του βιβλίου μου εμφανίζεται ο πρώτος ιεροεξεταστής στην ιστορία της, ο Κόνραντ φον Μάρμπουργκ: ένας άνθρωπος έξυπνος μα και αμείλικτος. Η εξουσία του ήταν τεράστια καθότι λογοδοτούσε μόνο στον Πάπα. Ούτε καν οι ευγενείς δεν μπορούσαν να του αντισταθούν, γιατί η αίρεση ήταν ένα τόσο φριχτό έγκλημα που στερούσε κάθε δικαίωμα από την ανθρώπινη ύπαρξη. Οι ιεροεξεταστές επομένως δεν ήταν απλοί ιερωμένοι αλλά πραγματικοί ντετέκτιβ, πανέτοιμοι να κατασκοπεύουν και ορισμένες φορές να εξαπατούν μόνο και μόνο για να πετύχουν τον στόχο τους. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί η φιγούρα του ιεροεξεταστή επηρέασε τόσο τη φαντασία πολλών μυθιστοριογράφων πριν από εμένα.

olab-Στο τελευταίο σας βιβλίο γίνεται εκτενής αναφορά στη λατρεία του Νεβρώδ, Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τη συγκεκριμένη λατρεία όπως προέκυψε μέσα από τις έρευνές σας;

Ο Νεβρώδ είναι το σύμβολο του ανθρώπου που παρατηρεί ό,τι δεν πρέπει. Σύμφωνα με τους Ερμητικούς έγραψε ένα βιβλίο που αποκάλυπτε τα μυστικά των ουράνιων σωμάτων, ανοίγοντας τον δρόμο στις αστρονομικές μελέτες σπουδαίων στοχαστών, όπως ο Μιχαήλ Σκότος. Υπό αυτή την έννοια, η φιγούρα του αντιπροσωπεύει κάτι παραπάνω από ένα είδωλο. Μοιάζει κατά κάποιον τρόπο με τον Προμηθέα, αφού είναι αυτός που χαρίζει τη φωτιά της νόησης στους ανθρώπους. Όμως σύμφωνα με τον μεσαιωνικό θρύλο, ο Νεβρώδ συμμετείχε και στη δημιουργία του πύργου της Βαβέλ, προκαλώντας το χάος και το μπέρδεμα των γλωσσών. Δεν είναι τυχαίο που ο Δάντης τον καταδικάζει στη Κόλαση όπου του επιβάλλεται η ποινή της αδυναμίας της επικοινωνίας.

-Κεντρικό ρόλο στο τελευταίο σας βιβλίο παίζει η μορφή του Μιχαήλ Σκότου. Θα θέλατε να μας τη σκιαγραφήσετε;

Θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε τον Μιχαήλ Σκότο ως τον «Λεονάρντο ντα Βίντσι του 13ου αιώνα». Η φιγούρα του με γοήτευσε λόγω του τεράστιου πνευματικού έργου του. Έμεινε ορφανός πολύ μικρός, έγινε μοναχός και αφοσιώθηκε στη μελέτη της ιατρικής, της αστρονομίας, των μαθηματικών και ίσως της μαγείας. Στον Σκότο αποδίδονται πολλές εφευρέσεις και πολλά βιβλία, μεταξύ των οποίων το περίφημο Liber introductorius. Σπούδασε στα πιο σημαντικά πανεπιστήμια της εποχής, όπως για παράδειγμα στην Οξφόρδη, στο Παρίσι, στην Μπολόνια και ίσως στο Τολέδο και στο Σαλέρνο. Είχε φιλικές σχέσεις με τουλάχιστον δύο Πάπες και ήταν σύμβουλος «αστρολόγος» του Φρειδερίκου Β’ τον οποίο ακολούθησε στο Παλέρμο, στην «αυλή των θαυμάτων».

-Κύριε Σιμόνι, ο Ιγνάθιο του Τολέδο θα είναι πρωταγωνιστής και στα επόμενα βιβλία σας;

Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί στην Ιταλία το τελευταίο μου μυθιστόρημα με τίτλο Το αβαείο των εκατό αμαρτημάτων, που διαδραματίζεται τον 14ο αιώνα. Οι πρωταγωνιστές είναι καινούρια πρόσωπα: ο ιππότης Μεϊνάρ της Λα Ρος Μπλανς, ο νεαρός ζωγράφος Γκουαλτιέρο ντε Μπρούνι και ο αβάς Αντρέα της Πομπόζα. Εύχομαι οι αναγνώστες να τους αγαπήσουν όσο τους αγάπησα κι εγώ όταν επινοούσα τα παθήματά τους. Παρόλα αυτά, ο Ιγνάθιο του Τολέδο θα επιστρέψει κάποια στιγμή με νέες συναρπαστικές περιπέτειες.

 

simoni* Ο Μαρτσέλο Σιμόνι γεννήθηκε στο Κομάκιο της Ιταλίας το 1975. Σπούδασε φιλολογία, εργάστηκε ως αρχαιολόγος και τώρα απασχολείται ως βιβλιοθηκονόμος. Διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί στο λογοτεχνικό περιοδικό “Writers Magazine Italia” κι έχει γράψει αρκετά ιστορικά δοκίμια. “Ο έμπορος των καταραμένων βιβλίων”, το πρώτο του μυθιστόρημα, κυκλοφόρησε αρχικά στην Ισπανία (2010) με μεγάλη επιτυχία, ύστερα στην Ιταλία, όπου έγινε πρωτοφανές best seller, και ήδη συνεχίζει την πορεία του σε δέκα ακόμη χώρες. Τα βιβλία του «Ο έμπορος των καταραμένων βιβλίων» (2012), «Η χαμένη βιβλιοθήκη του αλχημιστή» (2013) και «Ο λαβύρινθος στην άκρη του κόσμου» (2014) κυκλοφορούν και στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Αιώρα».

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top